11.5.10

Στραπατσάδα... τα πάντα μέσα μου. Για έξω τι να σας πω τώρα;

Το τελευταίο διάστημα δεν έχω διάθεση να γράψω κάτι, ούτε να αναρτήσω συνταγή, ίσως γιατί δεν έχω φτιάξει και κάτι που θα παρουσίαζε δημιουργικό ενδιαφέρον για να το μοιραστώ μαζί σας.
Φαγητά απλά και καθημερινά με κάποιες ίσως δικές μου παραλλαγές για να ταιριάζουν στα γευστικά γούστα μας.
Το κλίμα είναι άλλωστε πολύ βαρύ εδώ και μέρες και δεν μου κάνει «καρδιά» για πολλά ιδιαίτερα. Είναι και κάποια προσωπικά πράγματα που με «βάρυναν» επίσης.
Αν βάλει δε, κανείς και τα πρόσθετα της εποχής «μας έπιασε η άνοιξη και αλλού θα θέλαμε να είμαστε, αλλά είμαστε εδώ και πρέπει να δίνουμε παρόν»… τότε το φορτίο είναι ακόμη βαρύτερο και τι να γράφουμε τώρα για συνταγές και τηγάνια, για μαριναρίσματα και παναρίσματα!  Άστε τα να πάνε φίλες και φίλοι…

Όμως νοιώθω την ανάγκη να σας πω, γιατί βλέπω και στα φιλικά και αδελφά blogs (πλην καλών εξαιρέσεων και μπράβο σας κόρες καλό-νοικοκυρές και κύρηδες καλό-νοικοκύρηδες) παρόμοια συναισθήματα με τα δικά μου, ότι θα γυρίσει σιγά – σιγά ο τροχός και πάλι θα έρθουν τα καθημερινά μας ενδιαφέροντα στην θέση τους. Αλλά να είναι για καλό εύχομαι.
Μέχρι  τότε, η θαλπωρή και η αγάπη που νοιώθουμε για τους δικούς μας ανθρώπους μπορεί να βγει «δημιουργικά» και με μια στραπατσάδα βρε αδελφέ!

Στραπατσάδα

6 αυγά μεγάλα
3 μεγάλες ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες (χωρίς φλούδα και σπόρια)
2 μέτρια κολοκυθάκια τριμμένα στον τρίφτη και ελαφρώς αλατισμένα για να στραγγίξουν από τα νερά τους.
200 γραμμάρια φέτα τριμμένη ή ξυνομηζύθρα.
1 ψιλοκομμένη πράσινη πιπεριά.
1 κουταλάκι κοφτό δυόσμο ξερό.
πιπέρι, πάπρικα γλυκιά,
λίγη ζάχαρη (πρέζα δηλαδή που λέμε)
λίγο αλάτι (αν είναι αλμυρή η φέτα ίσως καθόλου).
λίγο γάλα και
ένα κουταλάκι κοφτό κορν φλαοϋερ.
και λίγο γάλα.

Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε λίγο λάδι να ζεσταθεί. Στην συνέχεια ρίχνουμε την ψιλοκομμένη ντομάτα μαζί με την πιπεριά καθώς την ζάχαρη και το πιπέρι, αφήνουμε να σοταριστούν λίγο και στην συνέχεια ρίχνουμε και το τριμμένο κολοκύθι. Τα αφήνουμε λίγο να μαραθούν. Σε μπολ τώρα σπάμε τα αυγά τα οποία και χτυπάμε μαζί με το γάλα και το κορν φλάοϋερ μέχρι να ενωθούν καλά.

Τα ρίχνουμε στο τηγάνι, προσθέτοντας τον δυόσμο, την πάπρικα και την φέτα (ή την ξυνομηζύθρα). Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα μέχρι το μείγμα μας να αρχίσει να πήζει. Σβήνουμε την φωτιά και αποσύρουμε σταδιακά αφήνοντας ελαφρώς το φαγητό να κρυώσει και να μπορεί να σερβιριστεί. Συνοδεύεται με φρέσκο ψωμάκι και καμμιά παγωμένη μπυρίτσα μιας και η ζέστη μας ήρθε …για να μείνει τους επόμενους 4-5 μήνες.  Καλή δύναμη.

Υ.Γ. 1ον  Η στραπατσάδα  σηκώνει πολύ πείραγμα και πείραμα, οπότε ότι σας βρίσκεται στο ψυγείο σας μπορείτε να το αξιοποιήσετε.

Υ.Γ 2ον  Η φωτογραφία είναι δανεική από το Internet, και την αναρτώ γιατί μου δίνει ένα πολύ έντονο αίσθημα αισιοδοξίας.

18 σχόλια:

  1. Υποτιμημένο φαγητό η στραπατσάδα. Προσωπικά την τιμώ αρκετές φορές!

    Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δίκιο έχεις για όλα αλλά κοίτα τη φωτογραφία που έβαλες και πάρε θάρρος άντλησε υπομονή!!
    Κάπως έτσι είμαστε οι πιο πολλοί.
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kanthare η στραπατσάδα είναι φαγητό με πολύ ενδιαφέρον μιας και σύμφωνα με τα υλικά που διαθέτει ένα ψυγείο κάθε φορά μπορεί να βγεί και διαφορετική!
    Κι' εγώ την τιμώ ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες που θέλουμε κάτι πιο γρήγορο και χορταστικό.
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξανθή μου, το ξέρω, το βλέπω, το διαβάζω και το αφουγκράζομαι που λένε :-))
    Πολλοί αισθάνονται όπως εγώ και αυτό από την μια μου δίνει σχετική δύναμη, γιατί λέω πως δεν είμαι η μόνη, αλλά από την άλλη με στεναχωρεί που φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Ενώ θα μπορούσαμε να περπατάμε με ευθύτητα στο βλέμμα και χωρίς τον μόνιμο προβληματισμό σε μάτια και μυαλό.
    Καλημέρα καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 'Αστα Πηνελόπη, όλοι στην ίδια κατάσταση είμαστε! Ευτυχώς όπως είπες η αγάπη για τους ανθρώπους μας, βοηθάει να ξεπεράσουμε τις μαύρες σκέψεις!
    Η στραπατσάδα είναι από τα αγαπημένα φαγητά όλης της οικογένειας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένο και σε σας Big Mama!
    Μου αρέσει πολύ που τελικά είμαστε αρκετοί αυτοί που αγαπούμε τα "κλασσικά" ελληνικά πιάτα που φτιάχνονται γρήγορα και με απλά υλικά.
    Αισθάνομαι ότι τελικά εκεί μάλλον "κρύβεται" και η δυναμή μας :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξέχασα χτες να σου πω ότι αυτό το φαγητό σου είναι από τα πλέον αγαπημένα του γιου μου που όταν ήταν Ελλάδα το έφτιαχνε και μόνος του και μάλλον συνεχίζει να το κάνει κι Αγγλία.
    Και βέβαια σε όλα αυτά που αισθανόμαστε όλοι να προσθέσω ότι πολλά από τα παιδιά μας που ζουν εκτός να δείτε πόσο άσχημα αισθάνονται.
    Υπομονή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όπως ο ήλιος κάνει ν�ανοίγουν τα λουλούδια και να ωριμάζουν οι καρποί, έτσι και η αισιοδοξία αναπτύσσει τους καρπούς της χαράς και της ευτυχίας που έχουμε μέσα μας.Καλή είναι η στραπατσάδα πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ μου αρέσει η στραπατσάδα!
    Ελπίζω να είσαι καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. αν και μου αρεσουν οι εντονες γευσεις... την στραπατσαδα την θελω "σκετη". οπως την εκανε η γιαγια μου, αυγα, λαδι, ντοματα, αλατι, ριγανη και πιπερι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ξανθή μου καλημέρα, αυτό που γράφεις για τον γιό σου, το έχω σκεφτεί κι' εγώ τελευταίως πολλές φορές. Το πως δηλαδή αισθάνονται (τούτην την περίοδο) οι Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό. Πραγματικά θα νοιώθουν ιδιαίτερα συναισθήματα φαντάζομαι. Ελπίζω πάντως να καταφέρουμε να "υψώσουμε" ξανά τον εαυτό μας και την πατρίδα μας, μέσα στην ίδια την ψυχή μας πρώτα απ' όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μελετώ... η αισιοδοξία είναι ίσως το μόνο που μας μένει να "πιαστούμε" και σε αυτό ποντάρω να σου πω κι' εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Το παλεύω Κική μου...το παλεύω... αλλά βλέπω και τα δικά σου τα ωραία και μου φτιάχνει η διάθεση.
    Όσο για την στραπατσάδα, είπαμε έχει την τιμητική της ειδικά την θερινή περίοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ελευθερία, η δύναμη της συνήθειας και της γευστικής "ανάμνησης" είναι μεγάλο πράγμα. Κι' εγώ πολλές φορές αναζητώ γεύσεις που μόνον από τις γιαγιάδες μου (και οι δύο ήταν πολύ καλές μαγείρισες) έχω φάει. Καμμιά φορά το πετυχένο το αποτέλεσμα, άλλοτε πάλι όχι :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εμένα μ'αρέσει με ντομάτα...
    Πω, πω, φοβερό φαγητό...Θα φτιάξω απόψε, μου έβαλες φυτιλιά ;)
    Όσο για την διάθεση, όλοι έτσι είμαστε...Διεκπεραιωτικά τα έχουμε κάνει τα μπλογκ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καθυστερημένη απάντηση Artanis μου... ελπίζω να την έφτιαξες πια την στραπατσάδα και να σας άρεσε!

    Διεκπεραιωτικά λες ε; Όμως δεν θα έπρεπε, μιας και με άλλην σκέψη και διάθεση τα ξεκινήσαμε όλοι μας.

    Φιλιά και να είστε όλοι σας καλά εκεί στην μακρινή Ν.Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καταπληκτικό φαγητό και τόσο καλοκαιρινό!!! Καλώς σας βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλώς την νέα φίλη Ανεράϊδα. Καλώς μας βρήκες και εύχομαι ότι από καιρό σε καιρό ανεβάζω σαν γεύση σε τούτο το blog, να τυχαίνει καλής αποδοχής από σένα.
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή