Κερί... Μυρωμένο Αεράκι... και Μεγάλη των Παθών Εβδομάδα

Αυτό το κερί που άναψα
περαστικός από τον οίκο Σου,
δεν είναι η προσευχή μου
για να Σε φτάσει εκεί ψηλά
δεν είναι οι παρακλήσεις μου
ούτε βεβαίως καμιά ελπίδα
που εναπέθεσα σε Σένα.
Η καθαρότητα της ύλης του
δε συμβολίζει το ακηλίδωτο
της πρόθεσής μου
και η μαλακή υφή του
καθόλου δεν υπόσχεται
την εύπλαστη μεταστροφή μου
στη μετάνοια
όπως οι αλληγορίες εγγράματων πιστών Σου
ξέρουν να τυλίγουν.
Μπορεί να μοιάζει μ’ όλα τ’ άλλα
όμως αυτό
ανάφτηκε για να Σου πει
πως ευτυχώς
στέκομαι εδώ αβοήθητος
και πως ακόμα
όσο μπορώ θα λάμπω.

Γιάννης Βαρβέρης 

(ποιητική συλλογή: Ο άνθρωπος μόνος - Εκδόσεις Κέδρος)

Με το πιο πάνω ποίημα θέλω να ευχηθώ ολόψυχα, η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών να οδηγήσει τις ψυχές και τις καρδιές όλων, σε μια πραγματική και ουσιαστική Ανάσταση με το λαμπρό φως της Ελπίδας (της όποιας ελπίδας τρέφει και μεγαλώνει μέσα στον καθένα μας) πάντα οδηγό.

Καλή Ανάσταση φίλες και φίλοι αναγνώστες.