6.7.09

Κοκκινιστό με μελιτζάνες και χταπόδι

Φέτος για πρώτη φορά στην ζωή μου φύτεψα κηπευτικά, μόνον και μόνον για την πλάκα όπως είπα, και για να «εγκαινιάσω» το φρέσκο χώμα στην νέα εξοχική κατοικία.
Φύτεψα λοιπόν, 5-6 ρίζες ντομάτες, αντίστοιχα πιπεριές, μελιτζάνες τσακώνικες και κολοκυθάκια.
Οι ντομάτες έδωσαν τους πρώτους καρπούς 2-3 σαββατοκύριακα πριν, αλλά δεν τις πρόλαβα, μιας και δεν πήγα για να τις μαζέψω, τις έφαγαν οι χρυσο-σκάθαροι.
Όμως την Παρασκευή που μας πέρασε μάζεψα τις πρώτες μου πιπεριές και μελιτζάνες. Και μία μονάκριβη ντομάτα. Σας βεβαιώ πως είχαν μεγάλη πλάκα και η γεύση της ντομάτας με οδήγησε στα χρόνια τα παλιά. Τότε που όλα είχαν την γεύση και το άρωμα που τα χαρακτήριζε.
Σκέφτηκα καλά, και είπα να αξιοποιήσω τούτα τα λίγα ζαρζαβατικά με χρώμα και άρωμα εξοχής, σε κάτι που θα συνδύαζε και την θάλασσα που αγναντεύαμε απεναντί μας.
Κι’ έτσι έκανα ένα χταποδάκι με μελιτζάνες. Αντί για το κρέας με τις μελιτζάνες όπως όλοι το γνωρίζουμε, έκανα χταποδάκι! Έπλυνα καλά το χταπόδι (περίπου ενάμιση κιλό ήταν) και το έκοψα σε κομμάτια. Το άφησα να στραγγίξει και στο ενδιάμεσο έπλυνα, καθάρισα τις μελιτζάνες μου καθώς και 2 μέτριες πατάτες. Τα έκοψα όλα σε χοντρούς κύβους.
Άφησα λίγο τις μελιτζάνες να ξεπικρύσουν σε αλατόνερο.

Σε βαθύ τηγάνι, έβαλα λαδάκι να κάψει μαζί με 3 σκελίδες σκόρδο για το άρωμα (τις οποίες αφαίρεσα, όταν πήραν χρώμα) και αμέσως μετά σοτάρισα τις μελιτζάνες και τις πατάτες κύβους. Τις έβγαλα με τρυπητή κουτάλα, τις άφησα στην άκρη και στο λάδι αυτό πλέον έβαλα ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι – να γυαλίσει λίγο – στην συνέχεια έριξα το κομμένο χταπόδι, ένα κουτί ντοματάκια κονκασέ και μια ντομάτα φρέσκια κομμένη σε κύβους χωρίς όμως τα σπόρια της, ένα καλό ματσάκι μαϊντανό επίσης ψιλοκομμένο, λίγο αποξηραμένο βασιλικό, μια πιπεριά (του μπαξέ επίσης) κομμένη σε κομματάκια ψιλά, δύο φύλλα δάφνης, πιπέρι και γλυκιά πάπρικα και από πάνω έριξα τις πατάτες.
Άφησα να βράσει για κανένα 10λεπτο, έριξα και τις μελιτζάνες καθώς και αλατάκι χαμήλωσα την φωτιά και άφησα το φαγητό να γίνει μέχρι να μαλακώσει το χταπόδι και να δέσει η σάλτσα.
Στο ενδιάμεσο χρειάστηκε να ρίξω λίγο νεράκι, αλλά δεν ανακάτευα την κατσαρόλα-τηγάνι απλώς κουνούσα με το χέρι, για να μην μου λιώσουν οι μελιτζάνες.

7 σχόλια:

  1. το φαγάκι σου έγινε ακριβώς όπως των νοικοκυρών χρόνια πριν, όταν το ψάρι ή τα μαλάκια ήταν λίγα και προσθέτοντας ζαρζαβατικά από τον κήπο του σπιτιού έφτιαχναν ένα χορταστικό φαγάκι για την οικογένεια.
    τα αρώματα των λαχανικών είναι μοναδικά, μας μεταφέρουν στα χρόνια της αθωότητας μας, ευτυχώς εμείς προλάβαμε να μάθουμε τα αληθινά αρώματα και τις γεύσεις τους, τα παιδιά μας είναι τυχερά που έστω και λίγο γεύονται παρόμοιες γεύσεις και αρώματα.

    ζηλευτό το φαγητό σου, εις υγείαν σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο τα φαγάκι σου Πηνελόπη! Φαντάζομαι την νοστιμιά του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λόπε μου πολύ ωραία η ιδέα.
    Φαντάζομαι και τα αρώματα του πιάτου ειδικά με τα φρέσκα λαχανικά.
    Ούτε που το είχα σκεφτεί το χταποδάκι έτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προβλέπω να σε κοπιάρει ο .. Ιχνηλάτης!;)
    Νηστήσιμα και υγιεινά!
    Ομολογώ όμως Penelope μου, ότι δεν θα χαράμιζα ούτε τις μελιτζάνες για το χταπόδι, ούτε το χταπόδι γι αυτές..
    Έχω την εντύπωση ότι δεν δένουν στη γεύση. Είναι δύο δυνατά στοιχεία από μόνα τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρες σε όλες και στον φίλο μας τον Γιάννη.

    Γαστεροπλήξ μου, όπως τα γράφεις, έτσι ακριβώς έγιναν. Το αποτέλεσμα ούτε εγώ δεν το περίμενα, ομολογώ. Είπα να κάνω, για μια φορά ακόμη ένα πείραμα :-)) και είχα καλό αποτέλεσμα. Θύμήθηκα κι' εγώ κάποιες παλιές γεύσεις από τα παιδικά μου χρόνια, και μαγειρικές της γιαγιάς μου.

    Αγγελικούλα μου, νόστιμο βγήκε κι΄όπως είπα και πιο πάνω, ούτε που το φανταζόμουν.

    Γιάννη, σε περιμένω για την επόμενη φορά (και όλο και κάτι άλλο θα σκαρφιστώ).

    Κατερίνα μου καλή, λες να με αντιγράψουν; Τι πειράζει; Καλή καρδιά! Δεν πρόκειται να βγώ και να ζητήσω "γευστικά" δικαιώματα.
    Να σου πω, ότι σκέτες τις μελιτζάνες πως κανείς από την οικογένεια δεν θα τις έτρωγε...ούτε μέσα σε μπριάμ επίσης. Οπότε οι προτάσεις περιορίζονταν αναγκαστικά.
    Το κρέας εγώ πάλι, δεν το μπορώ συνέχεια....και έτσι το πιάτο, βγήκε με αυτούς τους συνδυασμούς.
    Αντι για ένα σκέτο κοκκινιστό (ή κρασάτο) χταπόδι... κάναμε κάτι πιο συνδυασμένο.
    Ήταν πολύ νόστιμο. Τις πατάτες τις τσάκισε ο Θοδωρής. Κι' έφαγε και 2 κοματάκι μικρά χταπόδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Tώρα με προκαλείς!! Οπωσδήποτε θα το δοκιμάσω τότε. Αφού το δοκίμασε και ο μικρούλης μας!
    Να μου τον φιλήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χα,χα, σε έβαλε σε προβληματισμούς η όρεξη του χθεσινού εορτάζοντα! Και πολύ καλά σου έκανε κυρά μου.
    Τα φιλιά μεταφέρθηκαν αρμοδίως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή