Πολύ καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα κάτι στο blog.
Η αλήθεια είναι πως αισθάνομαι ότι έχω "τελειώσει" μαζί του...
Νοιώθω πως σταδιακά το αφήνω πίσω μου κι' αυτό το κεφάλαιο, ενώ απλώς γίνομαι "θεατής" σε ότι νεώτερο παρουσιάζεται.
Πολλές οι νέες προσπάθειες από άτομα που επιθυμούν να ασχοληθούν πιο "επαγγελματικά" με το είδος.
Πολλές οι προσπάθειες που απλά επαναλαμβάνουν παλαιότερες δημιουργίες, πολλές και οι προσπάθειες που "κοπιάρουν" άλλους (!) και πάει λέγοντας...
Προσωπικά μαγειρεύω σχεδόν κάθε μέρα, καθώς η οικογένεια είναι παρούσα και πάντα θέλει το πιάτο της στο τραπέζι, αλλά νοιώθω ότι δεν έχω την πειθαρχία που είχα στο παρελθόν για να συνδυάζω, να φωτογραφίζω και να γράφω για όσα και ότι μαγειρεύω.
Από την άλλη ίσως ήρθε καιρός να περάσω κι' εγώ σε μια νέα πλατφόρμα για το blog, αλλά δεν το έχω πάρει και απόφαση το ομολογώ (παρά τις συμβουλές της καλής μου Ερμιόνης). Χάθηκα κάπου στην μετάφραση...και μετά βαρέθηκα... (τόσο απλά).
Μέχρι τότε απλώς σκέφτομαι, δημιουργώ και ενίοτε αναβάλω τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μέχρι να πω ότι κατεβάζω οριστικά "ρολά" δεν θα γλυκαθούμε κιόλας :-))
Την χρωστούσα την συνταγή καθώς την ανέβασα στο FB πριν μερικές ημέρες, με τα τσουρέκια που αξιοποίησα από το Πάσχα και τα οποία είχαν μείνει στην κατάψυξη.
Υλικά για ένα κανονικό πυρέξ φούρνου
400 γραμ. τσουρέκι,
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
125 γραμ. κουβερτούρα 70%,
125 γραμ. κουβερτούρα γάλακτος,
2-3 κουταλιές σούπας σπιτική μαρμελάδα φράουλα,
6-7 φράουλες φρέσκιες κομμένες σε μεγάλα κομμάτια,
1,5 κουταλιά κακάο άγλυκο (σκόνη καλά κοσκινισμένο)
100 γραμ. τυρί κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου,
2 φλιτζάνια γάλα φρέσκο,
1 κουταλιά σούπας (όχι πολύ γεμάτη) στιγμιαίο καφέ,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
2 μέτρια αυγά,
2-3 κουταλιές καρύδια χοντροκομμένα,
Επιπλέον λίγη τριμμένη κουβερτούρα για την επιφάνεια (μπορεί να βάλετε και άσπρη για περισσότερο εφέ).
Αρχικά βουτύρωσα καλά το πυρέξ και έκοψα το τσουρέκι σε μεγάλους κύβους. Έστρωσα τους κύβους παντού μέσα στο πυρέξ καλύπτοντας καλά όλα τα σημεία και με διπλό ύψος πολλές φορές.
Πάνω από το τσουρέκι έβαλα διάσπαρτα την μαρμελάδα φράουλα.
Κατόπιν έπλυνα, καθάρισα και έκοψα τις φράουλες, τις οποίες επίσης σκόρπισα πάνω από το τσουρέκι και την μαρμελάδα.
Επόμενο υλικά πάνω από το τσουρέκι, τις φράουλες και την μαρμελάδα...τα χοντροκομμένα καρύδια παντού στην επιφάνεια.
Μέσα σε μια μέτρια κατσαρόλα έβαλα το βούτυρο κομμένο σε κομμάτια καθώς και τις κουβερτούρες. Συμπλήρωσα με το γάλα, το κακάο και τον στιγμιαίο καφέ.
Όλα τα υλικά αυτά σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συχνά-πυκνά με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν τα υλικά.
Κατόπιν πρόσθεσα το τυρί κρέμα και την βανίλια, ανακατεύοντας για λίγο ακόμη.
Κατέβασα την κατσαρόλα από την φωτιά και έριξα ένα-ένα τα αυγά χτυπώντας πάντα με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν μέσα στην σοκολατένια κρέμα.
Την κρέμα αυτήν την έριξα με προσοχή πάνω στα στερεά υλικά μου και άφησα το πυρέξ για μία ώρα στην ησυχία του. Μπορείτε και περισσότερο απλώς εμείς ήμασταν λίγο βιαστικοί.
Όταν ήμουν έτοιμη να ψήσιμο, προθέρμανα ελαφρώς τον φούρνο στους 170 βαθμούς, σκόρπισα την τριμμένη κουβερτούρα πάνω στην επιφάνεια και έψησα στους 180 για 30 περίπου λεπτά.
Άφησα να κρυώσει λίγο και μετά σερβίρισα. Πρέπει να σημειώσω πως είχε μια υφή σαν μπράουνις λόγω των αυγών και του τυριού και γι' αυτό έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.
Ενώ και 2-3 ημέρες μετά είναι πάρα μα πάρα πολύ καλό. Συνοδεύεται δε, θαυμάσια από ένα παγωτάκι...
Καλή απόλαυση αν αποφασίσετε να το φτιάξετε.
Να έχετε μια όμορφη Πρωτομαγιά και φυσικά έναν Μάϊο, όπως θα πρέπει: μυρωδάτο, λαμπρό, ανέφελο και χωρίς καθόλου σκόνη (ή άλλα προβλήματα).
Καλή Πρωτομαγιά σε όλες και όλους.
Η αλήθεια είναι πως αισθάνομαι ότι έχω "τελειώσει" μαζί του...
Νοιώθω πως σταδιακά το αφήνω πίσω μου κι' αυτό το κεφάλαιο, ενώ απλώς γίνομαι "θεατής" σε ότι νεώτερο παρουσιάζεται.
Πολλές οι νέες προσπάθειες από άτομα που επιθυμούν να ασχοληθούν πιο "επαγγελματικά" με το είδος.
Πολλές οι προσπάθειες που απλά επαναλαμβάνουν παλαιότερες δημιουργίες, πολλές και οι προσπάθειες που "κοπιάρουν" άλλους (!) και πάει λέγοντας...
Προσωπικά μαγειρεύω σχεδόν κάθε μέρα, καθώς η οικογένεια είναι παρούσα και πάντα θέλει το πιάτο της στο τραπέζι, αλλά νοιώθω ότι δεν έχω την πειθαρχία που είχα στο παρελθόν για να συνδυάζω, να φωτογραφίζω και να γράφω για όσα και ότι μαγειρεύω.
Από την άλλη ίσως ήρθε καιρός να περάσω κι' εγώ σε μια νέα πλατφόρμα για το blog, αλλά δεν το έχω πάρει και απόφαση το ομολογώ (παρά τις συμβουλές της καλής μου Ερμιόνης). Χάθηκα κάπου στην μετάφραση...και μετά βαρέθηκα... (τόσο απλά).
Μέχρι τότε απλώς σκέφτομαι, δημιουργώ και ενίοτε αναβάλω τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μέχρι να πω ότι κατεβάζω οριστικά "ρολά" δεν θα γλυκαθούμε κιόλας :-))
Την χρωστούσα την συνταγή καθώς την ανέβασα στο FB πριν μερικές ημέρες, με τα τσουρέκια που αξιοποίησα από το Πάσχα και τα οποία είχαν μείνει στην κατάψυξη.
400 γραμ. τσουρέκι,
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
125 γραμ. κουβερτούρα 70%,
125 γραμ. κουβερτούρα γάλακτος,
2-3 κουταλιές σούπας σπιτική μαρμελάδα φράουλα,
6-7 φράουλες φρέσκιες κομμένες σε μεγάλα κομμάτια,
1,5 κουταλιά κακάο άγλυκο (σκόνη καλά κοσκινισμένο)
100 γραμ. τυρί κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου,
2 φλιτζάνια γάλα φρέσκο,
1 κουταλιά σούπας (όχι πολύ γεμάτη) στιγμιαίο καφέ,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
2 μέτρια αυγά,
2-3 κουταλιές καρύδια χοντροκομμένα,
Επιπλέον λίγη τριμμένη κουβερτούρα για την επιφάνεια (μπορεί να βάλετε και άσπρη για περισσότερο εφέ).
Αρχικά βουτύρωσα καλά το πυρέξ και έκοψα το τσουρέκι σε μεγάλους κύβους. Έστρωσα τους κύβους παντού μέσα στο πυρέξ καλύπτοντας καλά όλα τα σημεία και με διπλό ύψος πολλές φορές.
Πάνω από το τσουρέκι έβαλα διάσπαρτα την μαρμελάδα φράουλα.
Κατόπιν έπλυνα, καθάρισα και έκοψα τις φράουλες, τις οποίες επίσης σκόρπισα πάνω από το τσουρέκι και την μαρμελάδα.
Επόμενο υλικά πάνω από το τσουρέκι, τις φράουλες και την μαρμελάδα...τα χοντροκομμένα καρύδια παντού στην επιφάνεια.
Μέσα σε μια μέτρια κατσαρόλα έβαλα το βούτυρο κομμένο σε κομμάτια καθώς και τις κουβερτούρες. Συμπλήρωσα με το γάλα, το κακάο και τον στιγμιαίο καφέ.
Όλα τα υλικά αυτά σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συχνά-πυκνά με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν τα υλικά.
Κατόπιν πρόσθεσα το τυρί κρέμα και την βανίλια, ανακατεύοντας για λίγο ακόμη.
Κατέβασα την κατσαρόλα από την φωτιά και έριξα ένα-ένα τα αυγά χτυπώντας πάντα με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν μέσα στην σοκολατένια κρέμα.
Την κρέμα αυτήν την έριξα με προσοχή πάνω στα στερεά υλικά μου και άφησα το πυρέξ για μία ώρα στην ησυχία του. Μπορείτε και περισσότερο απλώς εμείς ήμασταν λίγο βιαστικοί.
Όταν ήμουν έτοιμη να ψήσιμο, προθέρμανα ελαφρώς τον φούρνο στους 170 βαθμούς, σκόρπισα την τριμμένη κουβερτούρα πάνω στην επιφάνεια και έψησα στους 180 για 30 περίπου λεπτά.
Άφησα να κρυώσει λίγο και μετά σερβίρισα. Πρέπει να σημειώσω πως είχε μια υφή σαν μπράουνις λόγω των αυγών και του τυριού και γι' αυτό έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.
Ενώ και 2-3 ημέρες μετά είναι πάρα μα πάρα πολύ καλό. Συνοδεύεται δε, θαυμάσια από ένα παγωτάκι...
Καλή απόλαυση αν αποφασίσετε να το φτιάξετε.
Να έχετε μια όμορφη Πρωτομαγιά και φυσικά έναν Μάϊο, όπως θα πρέπει: μυρωδάτο, λαμπρό, ανέφελο και χωρίς καθόλου σκόνη (ή άλλα προβλήματα).
Καλή Πρωτομαγιά σε όλες και όλους.
Καλως ορισες Πηνελοπη μου.Ειναι αληθεια πως μας ελλειψαν οι αναρτησεις σου και αναρρωτιομουν συχνα καθως εγω δεν εχω προσβαση στο φεις μπουκ.Πανω απο ολα προεχει να εισαι εσυ καλα σε οτι και αν αποφασισεις.Εμας θα μας λειψεις και φυσικα οι νοστιμιες που μας ετοιμαζεις.ευχομαι να περνας καλα σε οτι και να κανεις.Καλο μηνα και τα φιλια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σας βρίσκω πάντα Λίτσα μου. Χαίρομαι που μου γράφεις πως σας "έλειψα" γιατί η αλήθεια είναι πως η μικρή μας επικοινωνία, είναι πάντα καλό τονωτικό για την ψυχή μας, αμφίπλευρα πιστεύω. Προσπαθώ να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα και όπως ήδη έγραψα ο χρόνος για το blog, όλο και ελαχιστοποιείται. Για να δούμε πως θα έρθουν λοιπόν τα πράγματα στο μέλλον... Χαιρετισμούς πολλούς σου στέλνω επίσης και ότι καλύτερο στην οικογένειά σου.
ΔιαγραφήΠηνελόπη μου, σε διάβαζα αρκετό καιρό πριν αποφασίσω να δημιουργήσω το δικό μου blog και συνεχίζω να σε διαβάζω με την ίδια αγάπη και ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημιουργικότητα σου και ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζεις υλικά είναι κάτι το οποίο με εντυπωσιάζει και το θαυμάζω πολύ!
Μιας που είσαι από τις πρώτες και πολύ σεβαστές παρουσίες στο χώρο, όλα όσα αναφέρεις στην πρώτη παράγραφο είναι απολύτως λογικά και αναμενόμενα.
Έχεις δει πολλά και σίγουρα μερικές φορές νιώθεις ότι έχεις φτάσει στον κορεσμό.
Προσωπικά θα χαίρομαι να σε διαβάζω για όσο καιρό έχεις τη διάθεση να το κάνεις :)
Σκέψου πάντως και το σενάριο της ανανέωσης του blog!
Όσον αφορά τη συνταγή, εκτός του ότι είναι απόλυτα του γούστου μου, θα σου πω ότι τα μεγάλα μυαλά συναντιούνται, μιας που έχω προγραμματίσει για σήμερα συνταγή με τσουρέκι και φράουλες!
Σε φιλώ
Ερμιόνη μου, ξέρεις πόσος καιρός έχει περάσει από όταν ξεκίνησα το blog; 10 Χρόνια!! Κι' αν προσθέσεις και 3 - 4 ακόμη που συμμετείχα στα ομαδικά blogs & forums του παλιού καιρού, πάμε για 15 χρόνια σιγά-σιγά. Οπότε μάλλον είμαι για "απόσυρση" πια :-))
ΔιαγραφήΘα προσπαθήσω να κάνω μικρές αλλαγές και να δω πως θα μου "κάτσουν" στο μάτι. Αλλά για να αφιερώσω χρόνο (από τεχνικής άποψης και προσπάθειας) στο να διαμορφώσω το blog, δεν το βλέπω. Οψόμεθα!
Όσο για το γλυκάκι σου με τις φράουλες... είναι καλοδεχούμενο, όπως άλλωστε κάθε γλυκό με φράουλες καθώς κρατά ακόμη καλά το είδος!
Τα φιλιά μου σε όλους σας.
πηνελοπηηηη μη φυγεις!!! θα μαζευομαστε μεταξυ μας εμεις και θ αμπλογκαρουμε τα δικα μας!!... σε νιωθω παντως!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα πω το κλισε "μα καλα περισσεψε τσουρεκι?" οχι δε θα το πω ;) μ αρεσει να κραταω τσουρεκι κ να το αξοιοποιω με τετοιες συνατγες. πολυ ωραια η ιδεα σου .
θα συμφωνησω με ερμιονη, κανε μια ανανεωση το μπλογκ και 8α ξαναβρεις το ρυθμο ... οπως οταν κοβουμε τα μαλλια, αλλαζουμε χτενισμα κ νιωθουμε αλλος ανθρωπος ενα πραμα!
Αχ, βρε Αναστασία μου... χαίρομαι που με νιώθεις, γιατί σημαίνει πως δεν είναι ένα άτομο που σιγά-σιγά γίνεται "γραφικό" και "ιδιότροπο" και πιο "μοναχικό" από ότι θα έπρεπε...
ΔιαγραφήΝα μην φύγω ε; Εσύ που έφυγες πιο μακριά, όλο και κάτι θα ξέρεις περισσσότερο :-)
Τα δικά μας θα τα λέμε...όσο μπορούμε... και όσο μας επιτρέπεται, αν και εγώ είμαι περισσότερο fun της "ζωντανής" παρουσίας και λιγότερο της ηλεκτρονικής, όσο περνούν τα χρόνια. Μάλλον φταίει η ηλικία...και ο χρόνος που φεύγει σαν νερό!
Όσο για την ανανέωση, θα την προσπαθήσω...αλλά με "λίγη" προσπάθεια και κόπο, γιατί αλλιώς δεν με "παίρνει"!
Φιλιά πολλά Ντολμαδάκι μου (και να ξέρεις πως έχω ακόμη μισό τσουρέκι, που μόλις το έβγαλα για να το ζεστάνω).
Πηνελόπη καλή παρεούλα δεν κάνουμε; μην μας εγκαταλείψεις!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και νά'χει φυσικά εσύ ξέρεις καλύτερα και ελπίζω ότι κι αν αποφασίσεις σημασία έχει να είσαι εσύ καλά!!
Το γλυκάκι σου πολύ νόστιμο με υπέροχους συνδυασμούς!!
Φιλιά πολλά!!
Καλή όντως παρεούλα Μαρί μου. Αλλά είναι πολλά τα "δεινά" του καθημερινού βίου (όπως για όλους άλλωστε) που ο χρόνος δεν μου φτάνει για να κάνω αυτό που έκανα παλιά με το Blog.
ΔιαγραφήΕίναι δε, αρκετές οι νέες παρουσίες και φωνές στο είδος μας, οπότε λέω να σταθώ και να παρακολουθώ περισσότερο και όπου με βγάλει.
Το γλυκάκι έχει "εφαρμογές" πολλές όντως αλλά πάντα η φράουλα είναι γαργαλιστική καθώς είναι και στην εποχή της.
Φιλιά πολλά και χαιρετισμούς σου στέλνω.