Με έβαλε στα αίματα η φίλη Vita με το νερατζογλυκό της, και καθώς είχα τέσσερα χρόνια να το φτιάξω, δεν κατάφερα τελικά να προβάλλω και πολύ σθεναρές αντιστάσεις :-))
Αυτά προέκειψαν από μια τάση της στιγμής, στο τόσο ιδιαίτερο άρωμα που είχε ακόμη και το νερό που έχυνα, καθώς ξεπίκριζα τα νεραντζάκια μου και είπα δεν μπορεί αυτό το άρωμα δεν πρέπει να πάει χαμένο...
Η Βαγγελιώ τα γράφει όλα τα βήματα στο post της, οπότε δεν νομίζω πως θα σας δυσκολέψω περισσότερο (λέγοντας κι' εγώ τα δικά μου). Αφού ξεπικρίσετε μερικά νεραντζάκια 5-6 ανάλογα με την ποσότητα των muffins που θα φτιάξετε (για 12 είναι αρκετά τα 6) και τα έχετε ήδη βράσει ώστε να είναι μαλακά και πριν αρχίσετε το συρόπιασμα του γλυκού και το όλο δέσιμο, επιλέγετε 6 μεγαλούτσικα. Τα κόβετε στη μέση και αφαιρείτε μ' ένα κοφτερό μαχαίρι πιθανόν κουκουκούτσια και μέρος του εσωτερικού. Μας ενδιαφέρει να κρατήσουμε την σύνολο της φλούδας.
Στην συνέχεια ανακατεύετε τον πράσινο μυρωδάτο πολτό με μιάμιση κούπα ζάχαρης και τα αφήνετε να σταθούν έτσι "αδελφωμένα" για 15 με 20 λεπτά, αυτό το κάνετε γιατί θα τονιστεί ακόμη περισσότερο το άρωμα του πολτού και να σας έρθει σε μορφή που θα μοιάζει με "πάστα"
Η συνέχεια είναι πολύ απλή.
Στρώνετε τις θήκες των muffins με τα χαρτάκια ή με κομμένο στα μέτρα τους λαδόχαρτο. Και στην πάστα νερατζιών-ζάχαρης ρίχνετε 2 μεγάλα αυγά, μισή κούπα λιωμένο βούτυρο, λίγη κρυσταλλική βανίλια και λίγο γάλα ανακατεύετε καλά και τέλος προσθέτετε μιάμιση κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του ή αλεύρι για όλες τις χρήσεις μαζί μ' ένα κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ.
Στο σημείο αυτό να ευχαριστώ θερμά την φίλη Ελένη με τα γευστικά και όχι μόνον ταξίδια της, για το βραβείο που είχε την καλοσύνη να μου προσφέρει.
Έχουν περάσει αρκετές ημέρες από τότε είναι η αλήθεια, αλλά με τις διακοπές, πάει παρέα και η πλήρης "αποδιοργάνωση" :-)))
Ευχαριστώ σε και πάλι καλή μου Ελένη.
Πήγα λοιπόν στις νερατζιές της αυλής μας και μάζεψα κι' εγώ τα δικά μου (άμα έχεις μαχαίρι τρώς και πεπόνι δηλαδή) νεραντζάκια. Τώρα πια έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία και το γλυκάκι ξεκουράζεται στα βαζάκια που έχουν δωθεί εδώ και εκεί (για να μην τα φάω κι' όλα μόνη μου).
Αλλά επειδή, ως πειραματιζόμενο ον δεν σταματώ πουθενά, ειδικά όταν μου καρφωθεί κάτι στο μυαλό (!!!) ας σας παρουσιάσω και τα Muffins Νεραντζιού!
Η Βαγγελιώ τα γράφει όλα τα βήματα στο post της, οπότε δεν νομίζω πως θα σας δυσκολέψω περισσότερο (λέγοντας κι' εγώ τα δικά μου). Αφού ξεπικρίσετε μερικά νεραντζάκια 5-6 ανάλογα με την ποσότητα των muffins που θα φτιάξετε (για 12 είναι αρκετά τα 6) και τα έχετε ήδη βράσει ώστε να είναι μαλακά και πριν αρχίσετε το συρόπιασμα του γλυκού και το όλο δέσιμο, επιλέγετε 6 μεγαλούτσικα. Τα κόβετε στη μέση και αφαιρείτε μ' ένα κοφτερό μαχαίρι πιθανόν κουκουκούτσια και μέρος του εσωτερικού. Μας ενδιαφέρει να κρατήσουμε την σύνολο της φλούδας.
Τα μέρη αυτά τα λιώνετε στο multi και να μοιάζουν κάπως με τα κόντιτα (τα κομμάτια δηλαδή απο έτοιαμ φρούϊ γλασσέ που βρίσκετε στο σούπερ μάρκετ). Μην τα κάνετε πουρέ, γιατί θέλουμε να τα βρίσκουμε λίγο στο στόμα, όταν θα δαγκώνουμε το μαφφινάκι :-))
Η συνέχεια είναι πολύ απλή.
Στρώνετε τις θήκες των muffins με τα χαρτάκια ή με κομμένο στα μέτρα τους λαδόχαρτο. Και στην πάστα νερατζιών-ζάχαρης ρίχνετε 2 μεγάλα αυγά, μισή κούπα λιωμένο βούτυρο, λίγη κρυσταλλική βανίλια και λίγο γάλα ανακατεύετε καλά και τέλος προσθέτετε μιάμιση κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του ή αλεύρι για όλες τις χρήσεις μαζί μ' ένα κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ.
Με την βοήθεια βαθειάς κουτάλας μοιράζετε τον χυλό στις θήκες της μαφφινιέρας σας και ψήνετε σε καλά προθερμασμένο φούρνο για 25 λεπτά περίπου.
Χρώμα, άρωμα και άκρως πρωτότυπη γεύση για muffins.Στο σημείο αυτό να ευχαριστώ θερμά την φίλη Ελένη με τα γευστικά και όχι μόνον ταξίδια της, για το βραβείο που είχε την καλοσύνη να μου προσφέρει.
Έχουν περάσει αρκετές ημέρες από τότε είναι η αλήθεια, αλλά με τις διακοπές, πάει παρέα και η πλήρης "αποδιοργάνωση" :-)))
Ευχαριστώ σε και πάλι καλή μου Ελένη.
Ευχαριστώ σε για την αναφορά και το link. Θα δοκιμαστούν τα μαφινάκια αφού τα έχουμε τα υλικά τους :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς την καλή μου Βαγγελιώ. Καλά πότε πρόλαβες...μόλις έκανα την ανάρτησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να περνάς καλά μέσα στον Αύγουστο και τα αρώματά του να σε συνοδεύουν παντού.
Τα νερατζομαφφινάκια είχαν μεγάλη επιτυχία, γιατί έχουν εκπληκτικό άρωμα και είναι πολύ πρωτότυπα τελικά.
Αν έχεις διάθεση σκάρωσέ τα καλή μου.
Τι αρώματα είναι αυτά! Μοσχοβόλησαν ως εδώ! Γεια στα χέρια σου Πηνελόπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δω από πού θα "πάρω" νερατζάκια, γιατί τα δικά μου δεν άντεξαν τον χιονιά και αντικαταστάθηκαν με άλλα δέντρα σκληραγωγημένα...
Εγώ θέλω ένα να δοκιμάσω γιατί όλα να τα φάω μόνη μου, αν τα φτιάξω δεν μπορώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ.
Καλως σε βρηκα! Δεν είχε τύχει να δω το μπλογκ σου, συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά πολύ μοσχοβολιστά τα κεκάκια! Το άρωμα έφτασε ως τον Καναδά! Φιλάκια
Καλησπέρα Penelope μου... τέλεια τα νεραντζομαφινάκια και πολύ πρωτότυπα! Συγχαρητήρια...πρέπει να έχουν υπέροχο άρωμα και θαυμάσια γεύση!!! Μπαίνουν στα υπόψιν! Καλό βράδυ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελικούλα μου τι κάνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω καλά.
Να στείλουμε βρε με courier, η Βαγγελιώ κι' εγώ και κάτι θα λάβεις τελικά :-))
Για ένα Ξανθή μου, δεν μπορώ να σου υποσχεθώ μιας και δεν έχει μείνει τίποτε, αλλά στην επόμενη έκδοση όλο και κάτι θα κάνουμε :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες Eri, από τον μακρινό Καναδά. Αν έφτασε μέχρι εκεί το άρωμα σίγουρα είχε επιτυχία η συνταγή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και να σε "βλέπουμε" όποτε έχεις χρόνο και διάθεση.
Πολλές καλημέρες από την Ελλάδα.
Κική μου, το άρωμα (όπως ήδη έγραψα) του νερού που έχυνα ήταν αυτό που έκανε να προχωρήσω στην συνταγή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "μύτη" είναι μεγάλη υπόθεση τελικά :-))