18.11.11

Τα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων, με τέλειο Ρόδινο χρώμα

Σύμφωνα με την μυθολογία (θα βρείτε αρκετές πηγές μέσα στο διαδίκτυο) ένα από  τα ταξίδια του Ηρακλή, που πήγε μέχρι τον Κάτω Κόσμο και ξαναγύρισε, ήταν και αυτό που τράβηξε κατά τη Δύση. Πέρα από τον Ωκεανό, για να φέρει στον Ευρυσθέα, τα περίφημα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων.

Τα δέντρα με τα χρυσά μήλα φύτρωναν στον κήπο των Θεών και προέρχονταν από το πολύτιμο δώρο της θεάς Γης προς την Ήρα όταν έγιναν οι γάμοι της με τον Δία (ας πρόσεχε η έρμη η Θεά).
Στον κήπο έμεναν οι τρεις Εσπερίδες, κόρες της Νύχτας, οι οποίες μη αντέχοντας τον πειρασμό έκοβαν τα χρυσά μήλα της Θεάς.  Η  Ήρα για προστατέψει  την σοδειά της (είχε μεγάλη οικογένεια να θρέψει άλλωστε) έβαλε να φυλάει τα δέντρα της ένα εκατοντακέφαλο φοβερό φίδι, ο Λάδωνας (το γνωστό ποτάμι) το οποίο και δεν κοιμόταν ποτέ.

Ο Ηρακλής ξεκίνησε για τη νέα του αποστολή κινούμενος στην αρχή βόρεια και ύστερα έφτασε μέσω Ιλλυρίας στον Ηριδανό ποταμό. Εκεί οι Νύμφες του ποταμού τον προέτρεψαν να ρωτήσει το γερό- Νηρέα, θαλασσινό Θεό, ποιό δρόμο έπρεπε να ακολουθήσει για να βρει τον κήπο των Θεών.
Ο Νηρέας δεν φάνηκε και πολύ πρόθυμος για  να βοηθήσει τον ήρωα μας, κι' αυτός με την σειρά του έπραξε τα δέοντα προκειμένου να τον «ζορίσει». Στην αρχή προσπάθησε να τον συλλάβει ενώ κοιμόταν, αλλά ο Νηρέας ξύπνησε και μεταμορφωμένος πότε σε νερό και πότε σε φωτιά προσπαθούσε να ξεφύγει. Ο Ηρακλής, όμως, τον έπιασε και αφού ο Νηρέας πήρε την αρχική του μορφή του έδειξε το δρόμο.

Να μην σας τα πολυλογώ... γιατί πρέπει να ξέρετε πως η μυθολογία μας είναι πραγματικά ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ σε περιπέτειες και ονόματα που συνδέονται μεταξύ τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (είναι όμορφη και καλό θα είναι να την διαβάζουμε συχνά - πυκνά) ο Ηρακλής κατάφερε να πάρει τα Χρυσά Μήλα, τα οποία και έφτασαν στον Ευρυσθέα.  Αυτός όμως δεν τα κράτησε. Τα χάρισε στον Ηρακλή ως ανταμοιβή για τον άθλο του. 

Ο τελευταίος δεν θέλησε επίσης να τα κρατήσει (παρά τον κόπο που είχε καταβάλει γι' αυτά) και τα δώρισε στη Θεά Αθηνά. 
Η οποία ως Θεά της Σοφίας και του Καθήκοντος που ήταν, τα επέστρεψε πίσω στον κήπο των Θεών μιας και η κλοπή τους ήταν ανίερο πράγμα (για να μην ξεχνιόμαστε και να πάρουμε κι' ένα ηθικό δίδαγμα από τον όλο μύθο).

Κάπου εκεί όμως, κάποιοι από τους καρπούς «ξεστράτισαν» και βρέθηκαν στα χέρια των ανθρώπων. Έτσι σήμερα έχουμε τα πολύ όμορφα μήλα αλλά και τα υπέροχα μυρωδάτα κυδώνια που ενδεχομένως να κατάγονται απ’ εκείνα τα πρώτα «Χρυσά Μήλα».
Δείτε λοιπόν πως μπορείτε να τα μεταμορφώσετε τα κυδώνια σ' ένα πραγματικά εκπληκτικό επιδόρπιο.



Πλένετε καλά 4-5 μεγάλα τα κυδώνια. Αυτά που κυκλοφορούν ευρέως πια στην αγορά, είναι χωρίς πολύ χνούδι ευτυχώς, οπότε το τρίψιμο δεν είναι και πολύ. Τα κόβετε στην μέση (κατά πλάτος) και κάθε ήμισυ το κόβετε πάλι στα δύο για να αφαιρέσετε πιο εύκολα τα κουκούτσια του.
Αλείφετε κάθε κομμένο κομμάτι με λεμόνι και στρώνετε τα κομμάτια μέσα σε ταψί με το μέρος που έχει την φλούδα προς τα πάνω.

Μέσα στο ταψί σας τώρα θα βάλετε: ένα ποτήρι νερό, μια μεγάλη κούπα ζάχαρη σκούρα ή άσπρη (ότι σας βρίσκετε) δύο ξυλαράκια κανέλας,  τρία κεφαλάκια γαρύφαλλο, ένα  κρασοπότηρο λικέρ κανέλας ή πορτοκάλι ή κονιάκ. Και τέλος μισό κουταλάκι γλυκού κοφτό σκόνη βανίλιας.

Σκεπάζετε το ταψί σας με αλουμινόχαρτο και το βάζετε σε φούρνο ελαφρώς προθερμασμένο.
Ψήνετε στους 200 βαθμούς με αέρα για μια ώρα. Στην ώρα επάνω, αφαιρείτε το αλουμινόχαρτο και συνεχίζετε το ψήσιμο για 20 λεπτά ακόμη, αφού χαμηλώσετε την θερμοκρασία στους 180 βαθμούς.
Αμέσως μετά σβήνετε τον φούρνο. Αφήνετε να κρυώσει ελαφρώς και είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.

Το ζουμάκι τους έχει γίνει ένα πολύ ωραίο ρόδινο σιρόπι. Το χρώμα τους είναι φανταστικό. Πασπαλίζετε με καρυδόψιχα και σουσάμι και απολαμβάνετε. Ενώ, για πιο extreme καταστάσεις το παγωτό καϊμάκι και το πρόβειο γιαούρτι (γιατί το ξινό του έρχεται σε υπέροχη αντίθεση με την γλύκα των κυδωνιών) θα κάνουν εξαιρετικό συνδυασμό.

Ως συμβούλη:  μη βάλετε περισσότερη ζάχαρη (γιατί έχω διαβάσει μέχρι και μισό κιλό ζάχαρη στα 5 κυδώνια) δεν την χρειάζονται, θα γίνουν πάρα πολύ γλυκά και θα χάσουν την "ταυτότητα" τους ως φρούτα.

18 σχόλια:

  1. Εγώ θα τα φτιάξω με μαυροδάφνη!!!
    Καλημέρα και καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είχα μαυροδάφνη Ξανθή μου, αλλά το θυμήθηκα πια,όταν ήδη τα είχα συνδυάσει με το λικέρ κανέλας!

    Έγιναν πολύ "μελωμένα" και ένας φίλος που έτυχε να έρθει εκείνη την ώρα στο σπίτι και δοκίμασε, συγκινήθηκε ιδιαίτερα γιατί είχε χρόνια να φάει κυδώνια. Από όταν τα έφτιαχνε η μάνα του...

    Ηταν μια πολύ ευχάριστη στιγμή για μένα αυτή, μιας και αρχίσαμε να συζητάμε παρέα τα των γονιών μας και να θυμώμαστε πράγματα διάφορα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμείς τα τρώμε σαν συνοδευτικό πάνω σε γιαουρτάκι και είναι υπέροχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Από τις όμορφες αναρτήσεις σου Πηνελόπη μου, που τις λατρεύω!

    Ένα blog μαγειρικής πρέπει να έχει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μια κάποια αναφορά σε ιστορία, μυθοπλασία, γαστρονομικές καταβολές ή ό,τι τέλος πάντων "σηκώνει" η θεματολογία του.
    Π.χ. η μυθολογία μας έχει πολλά θέματα για αναφορά! Και πρέπει να τη διαβάζουμε και να μαθαίνουμε αυτούς τους καταπληκτικούς μύθους της!

    Για τα κυδώνια σου τι να πω! Τέλειο γλυκάκι και μακάρι να συμμετείχα
    στο παρεάκι σας...γευστικά και χαλαρωτικά.

    Χάρηκα ιδιαίτερα που προηγήθηκε η ανάρτησή σου και θα κάνω και εγώ, με αυτόν τον τρόπο, αυτά που μου έφερε ο Παναγιώτης.

    Καλή ξεκούραση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαφώς κι' έχεις δίκιο Λίλα μου, άλλωστε το έχω ήδη πει πως ειδικά με το πρόβειο (για μένα τουλάχιστον) γιαούρτ είναι εξαιρετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ότι θα τα κάνεις με τον καλύτερο τρόπο το ξέρω, καλή μου Ζαμπία.
    Ήταν πραγματικά συγκυρία, το βραδάκι που τα έφτιαξα, να ρθεις ο φίλος και δάσκαλος του Παναγιώτη.
    Έτσι βγαίνουν τα "σώψυχα" των ανθρώπων(!) πάνω σ' ένα πιατάκι ή ποτηράκι που κάτι μας θυμίζει...

    Λες να αρχίσω να γράφω περισσότερα για την μυθολογία; Με βάζεις σε σκέψεις μιας και είναι τεράστια σε πλούτο.
    Φιλιά σας και καλό ΣΚ εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα Πηνελόπη. Πολύ ωραία το έδεσες . . . το γλυκό που δεν ήταν μήλο ούτε πορτοκάλι αλλά κυδώνι!
    Στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα δεις μέρος της ιστορίας που διηγείσαι στο αέρτωμα του παλιού Παρθενώνα: ο Ηρακλής και ο Τρίτων. Στη δε Ολυμπία υπάρχει σε μετώπη η ιστορία με τον Άτλαντα.
    Όσο γα δικά σου χρυσά μήλα έγιναν πολύ δελεαστικά και πολύ θα μου άρεσε ένα πιατάκι!!
    Καλό σου βράδυ, φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ελένη μου, μου βγήκε το κάπως "διδασκαλικό στύλ" τούτη τη φορά. Είμαι βλέπεις σε φάση που θα αρχίσω εκπαίδευση νεαρού... και το πάμε όλα με παραμύθι και μυθολογία, και ότι μείνει!

    Κρίμα που είσαι μακριά να σε τρατάρω. Όταν με το καλό βρεθεί στην Ελλάδα, πρέπει να μας δοθεί η ευκαιρία να τα πούμε και από κοντά.
    Καλό βράδυ και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαράια: Τα δοκίμασα χρησιμοποιώντας σπιτικό λικέρ περγαμόντο. Έγιναν καταπληκτικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μαράια χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν. Σπιτικό λικέρ περγαμόντο, φαντάζομαι άρωμα που θα έχει.

    Καλημέρα και εύχομαι ολόψυχα Καλά Χριστούγεννα και Υγεία και πολλές Χαρές να έχει το 2012 για σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαράια: Η εισαγωγή που έκανες, Πηνελόπη, στη συνταγή ήταν τόσο "γοητευτική" όσο γλυκά έγιναν και τα κυδώνια.. Συγχαρητήρια γιαυτή την εναλλακτική σου προσέγγιση!
    Πράγματι, και τις δύο φορές που έφτιαξα κυδώνια με λικέρ περγαμόντο, το σπίτι πλημμύρισε με ευωδίες ταξιδιάρικες και η αίσθηση αυτή με γεμίζει πληρότητα, ένα αίσθημα ευτυχίας και χαράς.. αν και η περίοδος που ζούμε έχει τόσες δυκολίες...
    Εύχομαι σε όλους τους αναγνώστες να έχουν καλή χρονιά, με υγεία και η καθημερινότητά τους να περιτριγυρίζεται από αγαπημένα πρόσωπα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαρία σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, αλλά πολύ περισσότερο σ' ευχαριστώ που σχολίασες αυτό που τελικά έφτιαξες διαβάζοντάς με.
    Αυτή είναι "η αξία" που προσδοκώ να έχει αυτό το blog.

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε σένα και όλους τους αγαπημένους σου, αλλά και σε όλους τους συνανθρώπους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Επέστρεψα στα κυδώνια, μιας και μου έστειλε η πεθερά μου, και τα μαγείρεψα χρησιμοποιώντας βισσάντο από τη Σαντορίνη!
    Έγιναν καταπληκτικά και άρεσαν περισσότερο!!!
    Ο κόσμος της μαγειρικής είναι μαγικός και ενθουσιάζομαι όταν οι πειραματισμοί μου έχουν γευστικό αποτέλεσμα!
    Τα υπόλοιπα κυδώνια θα ήθελα να τα φτιάξω χρησιμοποιώντας μέλι αντί για ζάχαρη. Πόση αναλογία με συμβουλεύεις να βάλω στα 4-5 κυδώνια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γειά σου βρε Μαρία και πάλι!!
    Να σου πω το μέλι, εγώ δεν θα το έβαζα στο ψήσιμο... Θα χάσει την αξία του. Θα έψηνα τα κυδώνια σκεπασμένα καλά με τα αρωματικά τους και μια κούπα νερό ή αρωματικό τσαϊ ή και coca cola (ναι μην σου φανεί παράξενο, μου το είπε η φίλη Στέλλα Σπανού σεφ από την Ξάνθη, και το έκανα φέτος). Στα χρόνο που πια θα είχαν γίνει αρκετά μαλακά θα έβαζα ένα ποτηράκι γλυκό κρασί να ζεσταθεί και εκεί μέσα θα έβαζα 3 καλές κουταλιές μέλι. Το ζεστό μείγμα πάνω στα ψητά κυδώνια παρέα με καρυδάκια...

    Το "μέλι" είναι ζωντανό υλικό και το βράσιμο πρέπει να είναι πάντα προς το τέλος. Όπως κάνουμε με το σιρόπι για μελομακάρονα ας πούμε.

    Εγώ και στον μπακλαβά το βάζω όπως είναι. Ζεστός καυτός μπακλαβάς, και στις χαρακιές του πέφτει μέλι!!! Τέλειο μέλωμα και εξαιρετική γεύση.
    Ελπίζω να σε βοήθησα :-)
    Καλό απόγευμα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Penelope σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου!
    Μου είναι πολύ χρήσιμες. Βλέπεις, στο πατρικό μου σπίτι έμαθα να μαγειρεύω πιο ελαφριά λόγω του διαβητικού μπαμπά μου. Και έτσι, αν και ασχολούμαι με το μαγείρεμα από το γυμνάσιο, στα γλυκά δεν έχω μεγάλη εμπειρία. Τώρα που έχω παντρευτεί ένα υπέροχο "γλυκαντζή" δεν τον προλαβαίνω!
    Με εντυπωσίασε η ιδέα της coca cola και θα τη δοκιμάσω με τα υπόλοιπα κυδώνια στο επόμενο ρεπό μου.
    Θα σου γράψω τις γευστικές εντυπώσεις μας!
    Και κάποια μέρα θα πειραματιστώ να φτιάξω τη συνταγή και με μήλα [μάλλον με μπανανόμηλα]. Ελπίζω να αρέσουν κι έτσι...
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα Μαρία,
    και μένα μου είχε κινήση την περιέργεια η χρήση της Coca Cola και έτσι αποφάσισα να κάνω το σχετικό πείραμα και ήταν ωραίο το αποτέλεσμα.

    Θα περιμένω τις εντυπώσεις σας.
    Κι' αν φυσικά με τον γλυκαντζή που έχεις δίπλα σου, τα κυδώνια του είναι αρκετά, ε, τότε είσαι πολύ τυχερή :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εκτος σπο τα υπεροχα επιδορπια με κυδωνια που περιγραφετε
    Δοκιμαστε κσι κυδωνια με κοματια κρεας
    Γαλοπουλα. Κοτοπουλο. Χοιρινο
    Πρωτα βεβαια θελουν τσιγαρισμα σε σαλτσα με ντοματα
    Μαγιρευονται σιγοβραζοντας στην κατσαλολα

    ΑπάντησηΔιαγραφή