30.1.13

Της ταλαιπωρίας ...το γλυκό αποτέλεσμα!

Όταν η ταλαιπωρία «βαράει» κόκκινο, μπορεί να μην θέλω με τίποτε να μαγειρέψω φαγητό για την ίδια ή την επόμενη μέρα... αλλά αν μου «καρφωθεί» η ανάγκη για γλυκό δεν υπάρχει περίπτωση να μου το βγάλετε από το μυαλό, ούτε με "σφαίρες"!!
Δεδομένου δε, ότι με τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων δεν τα πάω και πολύ καλά πλέον, ώστε να μπω κάπου και ν' αγοράσω - όπως έκανα πάρα πολλές φορές κατά το παρελθόν - καμμιά κούραση δεν θα μ' εμποδίσει …από το να  φτιάξω το δικό μου γλυκό.

Έτσι λοιπόν, μετά από μια ώρα ποδαρόδρομο και μια ώρα μέσα σ’ ένα παμπάλαιο λεωφορείο της γραμμής (αλήθεια αυτά δεν θα έπρεπε να έχουν αποσυρθεί από τους δρόμους χρόνια τώρα...) μέχρι να φτάσω σπίτι μου, μια γλυκιά εκδοχή είχε πάρει σάρκα και οστά στο κουρασμένο μου μυαλό, έτσι σαν παρηγοριά :-))

Γλυκιά Κις Λορέν Πορτοκαλιού με Σταφίδες


Όπως θα δείτε τα υλικά της είναι απλά, συν το γεγονός ότι δεν περιέχει ζάχαρη, αλλά λίγο μέλι και λίγη στέβια,  κάνοντας την σαφώς  πιο «αθώα»  σαν αμαρτία.

Χρειάστηκαν:
1 έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού (που με καρτέραγε, πάντα τα γλυκά μου βγαίνουν σύμφωνα με το στοκ ντουλαπιών και ψυγείου)
3 μεγάλα αυγά,
2 μεγάλα πορτοκάλια (που είναι στο φόρτε τους, έτσι κι’ αλλιώς)
400 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό (πλήρες ή με 2% λιπαρά που έβαλα εγώ)
2 κουταλιές στέβια σε σκόνη,
3 κουταλιές μέλι,
1/3 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική,
2 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 γραμ. σταφίδες ξανθιές.

Σε πρώτη φάση πλένετε καλά τα πορτοκάλια σας. Παίρνετε όλο το ξύσμα τους και μετά τα στύβετε.
Μέσα στον χυμό, για όση ώρα θα κάνετε την υπόλοιπη διαδικασία, θα βάλετε τις σταφίδες να μουλιάζουν.

Σε βαθύ μπολ θα βάλετε το γιαούρτι, τ’ αυγά, τη βανίλια και το ξύσμα.  Θα τα χτυπήσετε για 6-7 λεπτά με το σύρμα ώστε να ενωθούν καλά.
Στην συνέχεια θα προσθέσετε στο πιο πάνω μείγμα, την στέβια και το μέλι που θα φροντίσετε να το ζεστάνετε λιγάκι στον φούρνο μικροκυμάτων ή σ’ ένα μικρό μπρίκι, έτσι ώστε να δουλευτεί πιο εύκολα κατά την ένωσή του με τα υπόλοιπα υλικά.
Τέλος προσθέτετε στο μείγμα τον χυμό πορτοκαλιών (χωρίς τις σταφίδες) και τις 2 κουταλιές αλεύρι και χτυπάτε και πάλι με το σύρμα. Συνολικός χρόνος για την κρέμα όχι πάνω από 10 λεπτά θα έλεγα.


Σε στρογγυλό ταψί ή φόρμα με τσέρκι, στρώνετε αντικολλητικό χαρτί και πάνω σ’  αυτό θα βάλετε το φύλλο της ζύμης απλώνοντας το προς όλες τις μεριές.
Πάνω στο φύλλο θα σκορπίσετε τις σταφίδες, έτσι ώστε να πάνε παντού.
Από πάνω θα βάλετε την κρέμα γιαουρτιού-πορτοκαλιού.
Τα μέρη του φύλλου που περισσεύουν τα γυρίζετε προς τα μέσα, ώστε να σχηματίσετε ένα στεφανάκι γύρω-γύρω, από την κρέμα.
Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 170 βαθμούς για 35-40 λεπτά. 
Στα μισά του χρόνου, που ήδη η επιφάνεια θα έχει πάρει χρώμα, πασπαλίζετε αμύγδαλο φιλέ την επιφάνεια του γλυκού -  με λίγη προσοχή πάντα, αφού καίει - και συνεχίζετε το ψήσιμο του μέχρι να πάρει ένα ωραίο «καραμελένιο» χρώμα όλη η επιφάνεια και το φύλλο στο στεφανάκι να έχει ψηθεί επίσης.

Σβήνετε τον φούρνο και βγάζετε το γλυκό σας.
Το αφήνετε να σταθεί για κανένα  τέταρτο και να έρθει η κρέμα σε φυσιολογικά επίπεδα θερμοκρασίας και σερβίρετε, προσθέτοντας στην επιφάνειά της λίγο μέλι.

Την επόμενη μέρα τρώγεται εξίσου ωραία αν την ζεστάνετε στον φούρνο μικροκυμάτων και κατόπιν της ρίξετε το μελάκι της.

39 σχόλια:

  1. Φίλη Πηνελόπη το σημερινό γλυκάκι σου μου αρέσει πάρα, μα πάρα, πολύ γιατί έχει υλικά εύκολα και εκτέλεση απλή! Αν προσθέσω και το υπέροχο άρωμά του καταλήγω στο μοναδικό λογικό συμπέρασμα, ότι δηλαδή πρέπει να το παρασκευάσω πολύ σύντομα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμαλία μου γλυκιά, σε σωστό συμπέρασμα κατέληξες :-))
      Και να δεις που ήταν τόσο μεγάλη η παρηγοριά της σκέψης του, που άντεξα 2 ώρες δύσκολου δρόμου, την περασμένη εβδομάδα!
      Do it...χωρίς φόβο και πάθος!

      Διαγραφή
  2. Μέλι και πορτοκαλάκι να γλυκάνεις τους καημούς και τους αναστεναγμούς.
    Τι τα θες τα ζαχαροπλαστεία; Εσύ έχεις το δικό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάρθα μου, να έρθω εκεί στα ξένα, να κάνουμε παρέα ένα δικό μας ζαχαροπλαστείο;;;

      Εκεί με βλέπω να έχω μέλλον...μόλις το παρόν μου με "εγκαταλείψει" οριστικά :-)))
      Φιλιά και Χαιρετισμούς πολλούς.

      Διαγραφή
  3. Πηνελόπη μου, η ταλαιπωρία σου είχε τον καλύτερο επίλογο! Με ένα κομμάτι από αυτό το υπέροχο γλυκό ξεχνάς και τα παμπάλαια λεωφορεία και τον ποδαρόδρομο...
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Έκανα την ανάγκη, φιλοτιμία Αναστασία μου.
      Όση ώρα περπάταγα πρόβλημα δεν είχα...άλλα μέσα στο λεωφορείο επιστράτευσα τη φαντασία μου, για να ξεπεράσω το "κακό συναπάντημα" που λένε...

      Διαγραφή
  4. Πηνελοπη μου, πιστευω οτι παρηγορηθηκες με αυτην την νοστιμη πορτοκαλοπιτα!
    Κι εγω το εχω παθει αυτο που λες, δηλαδη τελευταια δεν μου αρεσουν τα γλυκα των ζαχαροπλαστειων. Μου μπαινουν και διαφορες ιδεες για τα υλικα που χρησιμοποιουν και ισως γι'αυτο τωρα τελευταια το ερριξα τοσο πολυ στην ζαχαροπλαστικη, για να αποθαρρυνω και τους υπολοιπους να πανε να αγορασουν.
    Πολλα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, νομίζω πως με νοιώθεις πολύ καλά.
      Αυτό ακριβώς λέω κι' εγώ σε πολλούς φίλους που με ρωτούν πως και γιατί μπαίνω στην διαδικασία να κάνω μόνη μου γλυκά :-)

      Διαγραφή
  5. Περίοδος δύσκολη για πολλές μετακινήσεις, Πηνελόπη μου! Σιγά - σιγά τα πράγματα βαίνουν προς.... επιστρατευμένη τακτοποίηση, αλλά απορώ πού βρέθηκε το παλιό λεωφορείο, αφού νομίζω πως σχετικά πρόσφατα ο στόλος είχε αναννεωθεί. Μήπως ήταν κανένα..... πειρατικό;!!!!!

    Το γλυκό όλο γλύκα για τους οφθαλμούς! Είμαι βέβαιος ότι θα είναι εξίσου γευστικό και στον ουρανίσκο! Αν και δηλώνω φανατικός σοκολατάς, εν προκειμένω λέω να κάνω μια (ακόμα) παρασπονδία!!!

    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αύριο δεν έχει και πάλι λεωφορεία αγαπητέ μου Ευάγγελε, για όσους συμπολίτες μας τα χρησιμοποιούν.
      Προφανώς παλαιά εξακολουθούν να υπάρχουν στα δυτικά προάστια. Μιλάμε γι' αυτά του 80...που όμως από την πολύ και κακή χρήση...είναι άστα να πάνε!

      Κάνε μια εξαίρεση στην σοκολάτα, και βάλε την καλή σου στην φάση αυτής της κατασκευής... Κάντο ως ένδειξη "καλής πίστης" προς αυτά που σας γράφω :-))))

      Καλή συνέχεια και σε σένα.

      Διαγραφή
  6. Τη κοιτάω και τη ξανακοιτάω και δε τη χορταίνω!!!!
    Μ' αρέσει που είναι με γιαούρτι και μέλι!!!
    Ααααα....για να τη ξαναδώ την επόμενη εβδομάδα.....
    Μοσχομύρισε!!!
    Φιλιάαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Peps σου επιτρέπω να την διες και να την ξαναδείς πολλές φορές μέχρι την άλλη εβδομάδα...και μετά να μπεις στο "τριπάκι" να την κατασκευάσεις!!!
      Φιλιά και από εμένα.

      Διαγραφή
  7. Κρέμα γιαουρτιού - πορτοκαλιού! Τι έφτιαξες πάλι Πηνελόπη, υγιεινό και νόστιμο!
    Ο ποδαρόδρομος σίγουρα δεν είναι για όλους. Υπάρχουν και άνθρωποι που ταλαιπωρούνται, ελπίζω να ξεκουράστηκες μετά τρώγοντας το αρωματικό γλυκό σου. Εγώ μετά από πολύ περπάτημα πάντως χάνω υγρά και θέλω να πιω μπύρα! ;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σκοτεινούλα μου καλή, δεν με πείραξε ο ποδαρόδρομος!
    Τον αντέχω (κι ας έχω κάποια χρόνια πάρα πάνω απο εσένα).
    Το λεωφορείο ήταν καλή μου το πρόβλημα, από το οποίο βγήκα σχεδόν με ναυτία :-)))

    Μετά το περπάτημα κι' εγώ στα υγρά το ρίχνω (ίσως όχι μπύρα) αλλά και το γλυκό στερεό ήταν άκρως απαραίτητο, για να βρω την ισορροπία μου!!

    Το αποτέλεσμα της κούρασης πάντως βγήκε πολύ απολαυστικό.
    Προτείνω να το δοκιμάσεις και βάλε δίπλα και μια καλή μαύρη μπύρα (που εγώ αγαπώ) :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είχες κάθε δίκιο να αποζημιωθείς και με τι άλλο;; μόνο γλυκό!!
    Έχω αναβάλει πολλά μακρινά λόγω της απεργίας αλλά τα κοντινά τα έκανα περπατώντας.
    Κι επειδή ουκ έστιν τέλος σε όλα αυτά κι άλλα πολλά... φέρε και σ εμένα κομμάτι, μην απορείς το χρειάζομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να μου λες εσύ Ξανθή μου, να μην απορώ...καταλαβαίνω ότι τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα!

      Και όχι τίποτε "έφυγε" και το γουρούνι και δεν προλάβαμε να το κάνουμε πανσέτες για τις μπύρες :-))

      Διαγραφή
  10. Έτσι είναι Πηνελόπη μου..στην ταλαιπωρία ,μόνο η αναμονή μιας απόλαυσης μας κάνει και αντέχουμε!Πολλές φορές και εγώ ξορκίζω ενοχλητικές σκέψεις και καταστάσεις με αυτόν τον τρόπο.
    Η γευστική διαδρομή που έκανε το γλυκό, από το μυαλό στην πράξη ,ήταν τελικά σύντομη.Η πραγματοποίηση δε του γλυκού ακόμα πιο σύντομη!
    Με απλά και αρωματικά υλικά μασκαρεύτηκε η ταλαιπωρία και μεταμορφώθηκε σε γλύκισμα ίασης.Για να θεραπεύσει την κούραση,να χαϊδέψει το πεσμένο ηθικό.
    Η ήπια γλυκειά και αρωματική γεύση του, σκότωσε τους δαίμονες της κούρασης και αναπτέρωσε τα απομεινάρια της κοιμισμένης δύναμης που πάντα κρύβουμε μέσα μας.
    Φιλιά πολλά,πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμυντικός Μηχανισμός (!) ακριβώς όπως τα γράφεις Φωτεινή μου.

      Σαν τους αμυντικούς μηχανισμούς του "εγώ" μας που αναφέρονται στην Επιστήμη της Ψυχολογίας.

      Διαφορετικά δεν μπορεί να "διασωθεί" η ισορροπία μας μέσα στην σκληρή πραγματικότα μας.

      Καλημέρες πολλές σου στέλνω.

      Διαγραφή
  11. Πηνελόπη μου, όλα για σένα είναι πηγή έμπνευσης τελικά!
    Ακόμα και μέσα στην ταλαιπώρια σου σκαρφίστηκες τέτοιο ωραίο γλυκάκι!
    Λατρεύω το πορτοκαλένιο άρωμά του!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες βρε Ερμιόνη μου;
      Ωραίο είναι πάντως αυτό που γράφεις. Ίσως είναι έτσι καλύτερα, γιατί μέσα από κάθε δυσκολία, όλο και κάτι καλό μου βγαίνει για να το μοιραστώ μαζί σας.

      Για μένα προσωπικά ήταν ένα από τα πιο απολαυστικά γλυκά του τελευταίου ας πούμε 3μήνου :-))

      Φιλιά πολλά κι' από εμένα.

      Διαγραφή
  12. Πηνελόπη μου τι ωραίο γλυκό που έφτιαξες πάλι.Έχω μείνει στη φράση σου "πάντα τα γλυκά μου βγαίνουν σύμφωνα με το στοκ ντουλαπιών και ψυγείου", μπράβο!!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι ακριβώς Ελένη μου.
      Όταν θέλω γλυκάκι, ψάχνω τα ντουλάπια μου, το ψυγείο μου και πράττω σύμφωνα με τα δεδομένα μου.

      Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς ψωνίζω: ξηρούς καρπούς, κουβερτούρες, αρωματικά, αποξηραμένα φρούτα. Ενώ έχω πάντα μπισκότα, μαρμελάδες, κάποιο γλυκό κουταλιού σπιτικό, λικεράκια, αλεύρι, ταχίνι και κάποιο είδος ζύμη στο ψυγείο. Γιαούρτι και Γάλα σταθερά. Οπότε ανάλογα πορεύομαι...

      Φιλιά πολλά κι' από εμένα.


      Διαγραφή
  13. Φίνο, εύκολο, απολαυστικό και βάλσαμο για τις ταλαιπωρίες!
    Μας γλύκανες πάλι φιλενάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας "σκέφτομαι" Πόπη μου και προσπαθώ να σας "μεταφέρω" την εμπειρία μου, γράφοντας σας!
      Ε, εδώ συνδυάστηκαν όλα μαζί ... σ' ένα ξέσπασμα :-))) και βγήκε το αποτέλεσμα.
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  14. Ααααα Πηνελόπη μου αυτή κι αν είναι ξεκούραση!!! Άσε που μετά από τέτοια ταλαιπωρία το μόνο που χρειάζεται είναι ένα γλυκάκι πεντανόστιμο και μοσχοβολιστό!
    Καλή ξεκούραση, καλό βράδυ και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ξεκούραση σε όλο της το ΜΕΓΑΛΕΙΟ, Κική μου :-)))
      Έλα όμως πως μόνον κάπως έτσι "αδειάζει" το μυαλό μου.

      Καλημέρες πολλές και χαιρετισμούς.

      Διαγραφή
  15. Εγώ αμα πεθαίνω για γλυκό δεν μπορώ να περιμένω... αγοράζω κάτι πρόχειρο! Ετσι όμως χάνω τα καλά αυτά...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παλαιότερα το έκανα κι' εγώ. Σήμερα το πράτω ελάχιστα και μόνον αν βρεθώ κοντά σε πολύ συγκεκριμένα ζαχαροπλαστεία.
      Καθώς το παιδί μεγάλωνε, και τα γλυκά εμφανώς ήταν και παραμένουν η μεγάλη του αδυναμία (παιδί της μαμάς του γαρ) θέλησα να ελέγχω περισσότερο τις γεύσεις του και τα υλικά που έτρωγε.

      Οπότε τώρα πια: το μπισκότο, το κέϊκ, το καθημερινό αρτοπαρασκεύασμα με μερέντα ή μαρμελάδα και ότι άλλο ευκολούτσικο είναι για μένα "το απογευματινό μου παιχνιδάκι" :-)))

      Διαγραφή
  16. Και οι ... εν διαίτη έχουν ψυχή! Υπέροχο Πηνελόπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαφώς Βαγγελιώ μου. Σαφώς!
      Τους σκεφτόμαστε όλους και βάζω και τον εαυτό μου μέσα σ' αυτούς, γιατί αγαπώ τα γλυκά, αλλά πρέπει να φροντίζω να έχουν πια μια ισορροπία ως προς τις θερμίδες τους.

      Διαγραφή
  17. Να ταλαιπωρείσαι συχνά Πηνελόπη μου αν είναι να διαβάζουμε τόσο υπέροχα αποτελέσματα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τώρα αυτό είναι ευχή Λίλα μου :-)))
    Πα-πα-πα άμα είναι έτσι οι μέρες μου, με τις μεταφορές, καλύτερα να κάτσα για πάντα στο σπίτι μου και να μαγειρεύω ότι βρίσκω εμπρός μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλή μου Πηνελόπη, η κούραση και η ταλαιπωρία σε έκαναν πολύ δημιουργική και μετουσιώθηκαν σε ένα πολύ μυρωδάτο γλυκάκι που με έβαλε σε μεγάαααλο πειρασμό! τα υλικά όμως λείπουν οπότε περιμένω από σένα ένα κομματάκι!-έμεινε τίποτα άραγε; Μπα, δε νομίζω!
    Καλό βράδυ και τα φιλάκια σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ελένη μου.
      Τι υλικά σου λείπουν καλή μου; Πες να σου τα στείλουμε :-))) μιας και κομματάκι δεν έμεινε.

      Αλλά εύκολα μπορούμε να την ξαναφτιάξουμε όπως καταλαβαίνεις ... άμα με το καλό μας έρθεις.
      Χαιρετισμούς πολλούς και καλημέρες.

      Διαγραφή
    2. Με τις ζύμες και το φύλλο εδώ έχω πρόβλημα! Ζύμη κουρού δεν υπάρχει καθόλου. Υπάρχουν όμως άλλες, όπως για σαμπούσακ αλλά δεν πάνουν για πίτες. Βλέπεις δεν τις πολυρησιμοποιούν οι κυρίες, προτιμούν τα έτοιμα!

      Διαγραφή
    3. Τώρα μου έβαλες "άγνωστη" λέξη Ελένη μου!!
      Τι είναι το "σαμπούσακ"; Πρέπει να το ψάξω για να καταλάβω τι εννοείς.

      Διαφορετικά. Κάνε καλή μου μια απλή ζύμη τάρτας, θα ταιριάξει τέλεια.

      Διαγραφή
  20. Η γλυκιά κις πολύ μου άρεσε Πηνελόπη.
    Ανάλαφρη η κρέμασου κι αρωματισμένη ωραία με το πορτοκάλι.

    Ευγε για την ιδέα. Κάνει καλό η ταλαιπωρία μερικές φορές :)

    ΦΙλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Να 'σαι καλά βρε Μάριον :-)))

    Είναι σύμφωνα με το ρητό "η σφύξη...βγάζει λάδι"!!!

    Χαιρετισμούς πολλούς και καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή