Μια ιδιαίτερη μαραθόπιτα

Μια βόλτα προς τα χωράφια της Παλλήνης (υπάρχουν ακόμη τέτοια μέρη...σχεδόν απάτητα... μέσα στην Αττική) με έφερε πίσω στην Αθήνα μ' ένα μάτσο ανεμώνες και ένα μάτσο μάραθο φρέσκο-φρεσκότατο!!
Τον κράτησα μια μέρα στο ψυγείο και σκεφτόμουν τι να τον κάνω...
Να τον κάνω με σουπιές στην αρχή σκέφτηκα...
Μετά είπα να τον κάνω με αγκινάρες, πατάτες και καρότα...
Μετά είπα, να φυλάξω και λίγο για καμμιά πίτα, στην κατάψυξη...
Ε, τελικά δεν έκανα τίποτε από όλα αυτά (ε, καλά κράτησα λίγο, στην κατάψυξη...) και μπήκα στην λογική της πίτας.
Ναι, αλλά όχι μιας πίτας με την κλασσική έννοια της μαραθόπιτας που αγαπούν πολύ στην Κρήτη και πρόσφατα είχε ανάρτηση εξαιρετική, η Βαγγελιώ, από το blog: Κρήτη Γαστρονομικός Περίπλους.
Όχι, πήγα σε μια άλλη πίτα με μάραθο, φρέσκα κρεμμυδάκια, φρέσκο ανθότυρο, μπαχαρικά και  το εκπληκτικό φύλλο-ζύμη της Χρυσαυγής από το blog: Food for thought, που έχω υιοθετήσει πια, με μικρές παραλλαγές κάθε φορά ανάλογα τα διαθέσιμα υλικά την στιγμή που αποφασίζω να το φτιάξω...

 

Μαραθόπιτα με φρέσκο ανθότυρο
 

Για τούτη λοιπόν την πίτα,

η ζύμη έγινε από τα ακόλουθα υλικά:

2 φλιτζάνια αλεύρι ολικής,
2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 μεγάλο αυγό,
80 γραμ. βούτυρο παγωμένο,
1/2 ποτήρι ελαιόλαδο,
1/3 ποτηριού νερό,
1 κουταλιά σούπας ξύδι,
2 κουταλιές γιαούρτι στραγγιστό,
1 κουταλιά ηλιόσπορους,
1 κουταλιά κολοκυθόσπορους,
λίγο αλάτι και 1/3 κοφτό κουταλάκι μπέικιν πάουτερ.

Τα υλικό όλα σε βαθιά λεκάνη για ζύμωμα, με τελευταίο να μπαίνει στο μείγμα το άσπρο αλεύρι και να το προσθέτω σταδιακά και εναλλάξ με το ελαιόλαδο.
Αφού έκανα την ζύμη μου την άφησα να ξεκουραστεί και προχώρησα στην προετοιμασία της γέμισης.


Υλικά για την γέμιση:
8-9 κρεμμυδάκια φρέσκα,
1 καλό μάτσο φρέσκος μάραθος,
2 μεγάλα αυγά,
800 γραμ. φρέσκο ανθότυρο,
λίγο αλάτι,
λίγο κάρυ, λίγο μοσχοκάρυδο, λίγος κουρκουμάς (1/2 κοφτό κουταλάκι από το κάθε ένα).
2 κουταλιές ελαιόλαδο.

Ξέπλυνα καλά τον μάραθο και τα κρεμμυδάκια.
Καθάρισα τα κρεμμυδάκια και τα ψιλόκοψα μέσα στο τηγάνι που θα έκανα και το σοτάρισμα.

Από τον μάραθο έκοψα όλα τα χοντρά κοτσάνια και κράτησα τα φρέσκα φυλλαράκια-κλωναράκια.
Τα έκοψα λιγάκι (όχι ψιλά) και όλα μαζί τα σοτάρισα με το ελαιόλαδο που είχα ενισχύσει με τον κουρκουμά και το κάρυ.

Άφησα λίγο να κρυώσουν τα λαχανικά και στην συνέχεια έτριψα μέσα το ανθότυρο (με τα χέρια).
Έριξα τ' αυγά, το τριμμένο μοχοκάρυδο και το αλάτι και ανακάτεψα εκ΄ νέου ώστε να ενωθούν τα υλικά.

Στη συνέχεια χώρισα την ζύμη μου. Σε 2/3 και 1/3. 
Το πρώτο κομμάτι το άνοιξα πάνω σε χαρτί ψησίματος με το πλαστιράκι μου, σε στρογγυλό φύλλο που θα έμπαινε μέσα στην φόρμα με τον αποσπώμενο πάτο.
Και μετά το "μοντάρισα" στην φόρμα.

Κατόπιν άπλωσα σε όλη την επιφάνεια την γέμιση, ομοιόμορφα.
Στην συνέχεια άνοιξα πάλι επάνω σε αντικολλητικό χαρτί το δεύτερο κομμάτι ζύμης.
Το μετέφερα πάνω από την γέμιση (με το χαρτί προς τα πάνω) και το έστρωσα καλύπτοντας όλη την επιφάνεια.

Χάραξα την πίτα με κοφτερό μαχαίρι σε ίσα μέρη.
Άφησα την φόρμα μέσα στο ψυγείο για δύο ώρες (για να ενωθούν τα αρώματα) και μετά ήρθε η ώρα του ψησίματος.

Σε αέρα, στους 180 βαθμούς για 35 περίπου λεπτά (και πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει κανείς για τον φούρνο του). 
Την άφησα να κρυώσει για 15 περίπου λεπτά και μετά ήταν έτοιμη για σερβίρισμα.
Ακόμη και δύο ημέρες μετά τρώγεται πολύ-πολύ ευχάριστα, με την ζύμη της να παραμένει τραγανή και την γέμιση άκρως αρωματική.

Μια πίτα που σου "σφυρίζει" σαν την Άνοιξη :-))) 
Δοκιμάστε την αν βρεθείτε με  αρκετό φρέσκο μάραθο.
Καλή εβδομάδα σε όλες και  όλους, με κουράγιο και δύναμη.