Όταν βλέπω συνταγή σε φιλικό blog, που με "βάζει στα αίματα" δεν μπορώ με τίποτε να κάτσω φρόνιμη και ν' αντισταθώ.
Δεν έχει σημασία πόσο κουρασμένη είμαι.
Δεν έχει σημασία, ότι έχω ήδη προγραμματίσει άλλο φαγητό.
Δεν έχει σημασία αν θα αρέσει ή δεν θα αρέσει στον αρσενικό πληθυσμό του σπιτιού.
Αν μου καρφωθεί η σκέψη, πρέπει οπωσδήποτε να την κάνω πράξη, το συντομότερο δυνατό.
Αυτό δε το τελευταίο, είναι ιδιότητα ή κουσούρι (ανάλογα πως το βλέπει κανείς...) που το έχω σε πολλούς τομείς της ζωής μου.
Πρέπει τις σκέψεις μου (που μπορούν να εφαρμοστούν τουλάχιστον...) να τις κάνω οπωσδήποτε πραγματικότητα!
Έτσι λοιπόν έγιναν πραγματικότητα και οι τυρόπιτες της αγαπητής Χρύσας (της χρυσοχέρας με τις ζύμες), την επόμενη μέρα που τις είδα.
Τα υλικά αλλά και τον τρόπο παρασκευής τους θα τα δείτε στην ανάρτησή της.
Προσωπικά το μόνο που άλλαξα ήταν το ηλιέλαιο στην ζύμη (διότι δεν το είχα, καθώς δεν το πολύ-χρησιμοποιώ) και στην θέση του έβαλα ελαιόλαδο.
Στην γέμιση έβαλα διάφορα τυράκια και ελάχιστο τριμμένο μοσχοκάρυδο (αυτοσχεδιάζει κανείς πάντα στις πίτες και τα πιτάκια του είδους).
Έχουν ήδη μπει σε γραμμή κατανάλωσης, μετά την γραμμή παραγωγής!!
Μπορεί να μην πέτυχα το άψογο σχήμα της Χρύσας, αλλά και πάλι για πρώτη φορά νομίζω ότι έχουν γαργαλιστική εμφάνιση.
Αφήστε που θα πάνε και βόλτα στο σχολείο αύριο :-))
Ευχαριστούμε σε Χρύσα για την συνταγή σου.
Καλό απόγευμα εύχομαι σε όλες και όλους.
Δεν έχει σημασία πόσο κουρασμένη είμαι.
Δεν έχει σημασία, ότι έχω ήδη προγραμματίσει άλλο φαγητό.
Δεν έχει σημασία αν θα αρέσει ή δεν θα αρέσει στον αρσενικό πληθυσμό του σπιτιού.
Αν μου καρφωθεί η σκέψη, πρέπει οπωσδήποτε να την κάνω πράξη, το συντομότερο δυνατό.
Αυτό δε το τελευταίο, είναι ιδιότητα ή κουσούρι (ανάλογα πως το βλέπει κανείς...) που το έχω σε πολλούς τομείς της ζωής μου.
Πρέπει τις σκέψεις μου (που μπορούν να εφαρμοστούν τουλάχιστον...) να τις κάνω οπωσδήποτε πραγματικότητα!
Έτσι λοιπόν έγιναν πραγματικότητα και οι τυρόπιτες της αγαπητής Χρύσας (της χρυσοχέρας με τις ζύμες), την επόμενη μέρα που τις είδα.
Οι Τυρόπιτες της Χρύσας (έτσι τις ονόμασα και έτσι τις κατέγραψα στο τεφτέρι μου)
Προσωπικά το μόνο που άλλαξα ήταν το ηλιέλαιο στην ζύμη (διότι δεν το είχα, καθώς δεν το πολύ-χρησιμοποιώ) και στην θέση του έβαλα ελαιόλαδο.
Στην γέμιση έβαλα διάφορα τυράκια και ελάχιστο τριμμένο μοσχοκάρυδο (αυτοσχεδιάζει κανείς πάντα στις πίτες και τα πιτάκια του είδους).
Μπορεί να μην πέτυχα το άψογο σχήμα της Χρύσας, αλλά και πάλι για πρώτη φορά νομίζω ότι έχουν γαργαλιστική εμφάνιση.
Αφήστε που θα πάνε και βόλτα στο σχολείο αύριο :-))
Ευχαριστούμε σε Χρύσα για την συνταγή σου.
Καλό απόγευμα εύχομαι σε όλες και όλους.
η χρυσα με τα χρυσα της χερια μας εχει βγαλει πολλες φορες ασπροπροσωπες.και οπως λες ειναι να μη μας μπει στο μυαλο. και ας ειναι και 11το βραδυ.καλη σχολικη χρονια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς έτσι Λίτσα μου! Είναι μεγάλη χαρά και απόλαυση να ανακαλύπτεις πρακτικές και συνταγές που θα σε βγάλουν ασπροπρόσωπη στην οικογένεια και τους φίλους!
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα Σαββάτου εύχομαι.
Πηνελόπη μου γεια στα χέρια σου, αφού αγαπάμε τα ζυμαράκια...δεν το κρύβουμε άλλωστε χαχαχα, με τη δική σου πινελιά ανέβασες τα τυροπιτάκια ένα βήμα παραπάνω...λαχταριστά τα έκανες, μπράβο σου γλυκιά μου! Πολλά φιλιά και αγκαλιές!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το κρύβουμε Χρύσα μου και πως να το κρύψουμε καλή μου...καθώς το αγαπάμε το άθλημα της κουζίνας :-))΄
ΔιαγραφήΈγιναν πολύ καλές τούτες οι τυρόπιτες και θα έχουν επανάληψη σίγουρα σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι.
φαινονται υπεροχα,θα ψαξω τη συνταγη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την δεις την συνταγή της Χρύσας και βεβαίως να την φτιάξεις αγαπητή Θάλεια. Το αποτέλεσμα νομίζω πραγματικά πως είναι απολαυστικό.
Διαγραφήεισαι φοβερη
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Θάλεια.
Διαγραφή