26.11.18

Αφράτα κουλουράκια μπύρας

Αυτή η συνταγή θα είναι μια μικρή αφιέρωση στην φίλη συνμπλόκερ Παράξενο Πιρούνι ή για μένα προσωπικά, την  αγαπητή Σκοτεινούλα (από το παλαιό της blog με το όνομα: Dark Shef). 
Η Σκοτεινούλα, είχε και νομίζω πως έχει ακόμη... μια ιδιαίτερη αγάπη στις μπύρες και τις έχει τιμήσει σε πολλές συνταγές από τις συνταγές της.

Εδώ λοιπόν, τα κουλουράκια που δημιουργήθηκαν με τους συνδυασμούς των μαγικών αρωμάτων των Χριστουγέννων: κανέλα, γαρύφαλλο,τζίντζερ και ξύσμα πορτοκαλιού, "βράχηκαν" για τα καλά με ξανθιά μπύρα (στην περίπτωση μου Alpha) και έγιναν αφράτα και ευωδιαστά όσο δεν παίρνει.

Αφράτα κουλουράκια μπύρας με άρωμα Χριστουγέννων


Υλικά για 60 περίπου κομμάτια (3 μεγάλα ταψιά φούρνου)
3 φρέσκα ζουμερά πορτοκάλια για το χυμό και το ξύσμα τους, καλά πλυμένα,
1 κουτάκι ξανθιά μπύρα (0.33 ml)
1,5 κούπα ζάχαρη καστανή,
2 κουταλάκια γλ. κανέλα σκόνη,
1 κουταλάκι γλ. τζίντζερ σκόνη,
1/2 κουταλάκι γλ. γαρύφαλλο σκόνη,
3 κουταλιές σούπας παπαρουνόσπορο,
2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ,
1 κουταλάκι σόδα μαγειρική,
1/3 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
1 κούπα ελαιόλαδο και λίγο ακόμη για το ζύμωμα,
περίπου 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις, γιατί μπορεί να πάρει λίγο περισσότερο στο τελικό ζύμωμα με το χέρι.


Αρχικά έπλυνα πολύ  καλά τα πορτοκάλια μου και πήρα το ξύσμα το οποίο και ανακάτεψα με την ζάχαρη μέσα σε μπολ ανάμειξης.
Το άφησα να αναμένει όσο ετοίμαζα τα υπόλοιπα για την εκτέλεση της συνταγής.
Κατόπιν έστυψα τα πορτοκάλια και τα σούρωσα.


Στο μπολ ανάμειξης έριξα τον χυμό, για να συναντήσει την ζάχαρη με το ξύσμα.
Παρέα μπήκαν και όλα τα μπαχαρικά και ανακάτεψα πολύ καλά με τον αυγοδάρτη.

Στη συνέχεια πρόσθεσα την μπύρα, το μπέικιν πάουντερ, την σόδα και το αλάτι, ένα ακόμη καλό χτύπημα με τον αυγοδάρτη και κατόπιν το ελαιόλαδο εναλλάξ με το αλεύρι (τα 2/3 περίπου σ' αυτή τη φάση).
Πριν αρχίσει η ζύμη να γίνεται σφιχτή, έριξα και τον παπαρουνόσπορο και ολοκλήρωσα με το υπόλοιπο αλεύρι και τελικό ζύμωμα με ελαφρώς λαδωμένα χέρια.


Μια ωραία ελαστική ζύμη ήταν το αποτέλεσμα της εργασίας μου, την οποία άφησα να σταθεί για 20 λεπτά της ώρας.

Έστρωσα ταψιά με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και άρχισα το: πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια, το πιο χαλαρωτικό σπορ, αν θέλει κανείς να ξεφύγει το μυαλό του...
Μόλις το πρώτο ταψί ήταν έτοιμο, μπήκε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 12 λεπτά (πάντα ανάλογα με τον φούρνο) με αέρα.


Ετοίμαζα το επόμενο και μπήκε και αυτό πριν βγάλω το πρώτο. Συνέχισα παρομοίως μέχρι και το τρίτο που έγινε επίσης στο επόμενο 10λεπτο. 
Χοντρικά μέσα σε μισή ώρα είχα τελειώσει και με το ψήσιμο.
 Έτοιμα, μοσχομυριστά και μαλακά κουλουράκια μπύρας.


Να σημειώσω πως είναι και νηστίσιμα καθώς δεν περιέχουν αυγά και βούτυρο.
Ότι πρέπει δηλαδή για το διάστημα των επόμενων ημερών μέχρι και τα Χριστούγεννα για συνοδεία σε κάθε ρόφημα ή απλώς για να "σκοτώσουμε" την πείνα στο σχολείο και το γραφείο.
Καλή εβδομάδα σε όλες και όλους εύχομαι.

6 σχόλια:

  1. Καλημέρα Πηνελόπη! Μέσα στο μυαλό μου είσαι! Έχω αποφασίσει πιο δυναμικά πια να δοκιμάζω κάθε εβδομάσα και μία νέα συνταγή για κουλουράκια και μπισκότα. Ειδικά η σημερινή σου μου φαίνεται ιδανική, έχει όμορφα αρώματα της εποχής και νοστιμιά εγγυημένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες Αμαλία μου... Διαβάζω και τις σκέψεις από μακριά :-)) πέρα από τα όποια άλλα κάνω κατά καιρούς!
      Να τα φτιάξεις γιατί είναι εξαιρετικά μαλακά και τρώγονται μετά μανίας μπορώ να σου πω.
      Χαιρετισμούς πολλούς.

      Διαγραφή
  2. Φανταστικά τα κουλουράκια σου να δω πότε θα βρω χρόνο να φτιάξω κι εγώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να 'σαι καλά Νατάσσα.
      Ο χρόνος είναι δυστυχώς κάτι που μας "κυνηγάει" όλους. Εμείς απλώς νομίζουμε πως τον κυνηγάμε... Ελπίζω να τα καταφέρεις πάντως να κάνεις αυτά που θέλεις.

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Πηνελόπη μου! Πόσο χαίρομαι για την αναφορά - αφιέρωση και τι καλύτερο από το να χρησιμοποιηθεί η μπύρα για την παρασκευή νηστίσιμων κουλουριών και μάλιστα τόσο αρωματικών! Όταν διάβασα "βράχηκαν" νόμισα πως θα ήταν σιροπιαστά σε σιρόπι μπύρας, που εννοείται πως τέτοιο σιρόπι έχω φτιάξει, χεχε. Η αγάπη μου γι' αυτό το σούπερ ποτό εννοείται πως παραμένει, μη σου πω πως με το χρόνο μεγαλώνει. Θα φανεί σιγά - σιγά και στο νέο blog αυτό :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρακαλώ...
      Να σου πω τώρα πως με έβαλες σε σκέψεις για το σιρόπι μπύρας!! Μια ωραία μαύρη θα ήταν καλή "φάση" για σιρόπιασμα ενός χαλβά σιμιγδαλένιου με σοκολάτα.
      Πως με "βρίσκεις" Έφη μου :-))
      Καλό βράδυ σου εύχομαι.

      Διαγραφή