Φέτος είπα ότι δεν θα ασχοληθώ καθόλου με τα παραδοσιακά μας γλυκά: κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες... καθώς αυτά είναι γλυκά που θέλουν ομαδική δουλειά μες στην κουζίνα, όπως έχω μάθει από τα μικράτα μου.
Και δυστυχώς η δική μου "προσωπική ομάδα εργασίας" με τα χρόνια έχει "αποδυναμωθεί" :-(
Έτσι κάπου έχω χάσει το κέφι μου για τούτα τα γλυκάκια που με κάνουν περισσότερο να "μελαγχολώ" αναπολώντας τα παλαιότερα χρόνια...χαρίζοντας μου πάντα ωστόσο τις απαραίτητες θερμίδες των γιορτών (ούτε συζήτηση γι' αυτό...)!!!
Ο μήνας Δεκέμβρης ωστόσο "σηκώνει" πολλά γλυκά, είτε το θέλουμε ...είτε όχι.
Έτσι κι' εγώ βρίσκω μια αφορμή να σκαρώνω τις γλυκιές μου "εφεδρείες" για να μην χαλάσω και τις παραδόσεις των ημερών :-) και να γλυκάνω πρόσωπα αγαπημένα.
Τούτη τη φορά αφορμή μου έδωσε ένα video από το Proper Tasty, που το χάζευα στην κυριολεξία για πολλές ημέρες.
Βρέθηκα και με τα κατάλληλα υλικά, οπότε πέρασα και στην άμεση εφαρμογή.
Υλικά για 12 ατομικές σφολιάτες
Κρέμα λεμονιού
1 μεγάλο φύλλο σφολιάτας (ξεπαγωμένο αλλά όχι ζεστό),
150 γραμ. κρεμώδες τυρί (σε θερμοκρασία δωματίου)
1 επιδόρπιο γιαουρτιού με γεύση φρούτων δάσους,
ξύσμα από ένα μεγάλο (καλά πλυμένο) λεμόνι,
1.5 κουταλάκι υγρό εσάνς βανίλιας (ή 1/4 κοφτό κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια)
2,5 κουταλιές ζάχαρη λευκή ψιλή
Σως βατόμουρων
150 γραμ. κατεψυγμένα βατόμουρα
(ή φρούτα του δάσους)
1,5 κουταλιά ζάχαρη λευκή,
μια "τσιμπιά" κρυσταλλική βανίλια,
Και ως έξτρα ζάχαρη άχνη.
Έβγαλα το φύλλο της σφολιάτας από την κατάψυξη και το άφησα να ξεπαγώνει στη συντήρηση για 3 ώρες περίπου.
Ετοίμασα την κρέμα λεμονιού ανακατεύοντας όλα τα προαναφερόμενα υλικά μέσα σε μεταλλικό μπολ και μετά την έβαλα στο ψυγείο για να παγώσει για μία ώρα.
Ταυτόχρονα ετοίμασα και την σως βατόμουρου (έχοντας αφήσει την συσκευασία τους να ξεπαγώνει) έβαλα τα φρούτα μέσα σε αντικολλητικό κατσαρολάκι μαζί με την ζάχαρη και την βανίλια και τα έβρασα για 5-6 λεπτά.
Άφησα να κρυώσουν κι' αυτά και μετά πέρασα στην σύνθεση του γλυκού.
Έστρωσα χαρτί ψησίματος στο ταψί μου.
Έκοψα την σφολιάτα σε 4 λωρίδες κάθετα και μετά κάθε λουρίδα σε 3 κομμάτια.
Πάνω σε κάθε κομμάτι έβαλα μισή κουταλιά (σούπας) γεμάτη κρέμα λεμονιού.
Από πάνω μισή κουταλιά από την σως βατόμουρου.
Έκλεισα τις γωνίες του κάθε κομματιού σφολιάτας προς τα μέσα (ενώνοντας όσο καλύτερα γινόταν στο κέντρο) σχηματίζοντας έναν μικρό τετράγωνο φάκελο και κατόπιν τα μετέφερα όλα τα κομμάτια στο ταψί μου (με την βοήθεια μιας σπάτουλας).
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι που ρόδισε η σφολιάτα και φούσκωσε.
Άφησα να κρυώσουν ελαφρώς πρόσθεσα λίγη ακόμη σως βατόμουρου για περισσότερο άρωμα και γεύση ενώ πασπάλισα και λίγη άχνη ζάχαρη για πιο "χιονισμένη" εμφάνιση :-).
Μια γλυκιά απόλαυση με πολλά αρώματα αρμονικά συνδυασμένα .
Καλή Εβδομάδα σας εύχομαι.
Υ.Γ. ακόμη κι' αν ανοίξουν τα "φακελάκια" σφολιάτας μην στεναχωρηθείτε... η επιπλέον σως και η ζάχαρη άχνη τα κάνει να δείχνουν πολύ δελεαστικά. Ενώ τρώγονται θαυμάσια και την επόμενη ημέρα.
Και δυστυχώς η δική μου "προσωπική ομάδα εργασίας" με τα χρόνια έχει "αποδυναμωθεί" :-(
Έτσι κάπου έχω χάσει το κέφι μου για τούτα τα γλυκάκια που με κάνουν περισσότερο να "μελαγχολώ" αναπολώντας τα παλαιότερα χρόνια...χαρίζοντας μου πάντα ωστόσο τις απαραίτητες θερμίδες των γιορτών (ούτε συζήτηση γι' αυτό...)!!!
Ο μήνας Δεκέμβρης ωστόσο "σηκώνει" πολλά γλυκά, είτε το θέλουμε ...είτε όχι.
Έτσι κι' εγώ βρίσκω μια αφορμή να σκαρώνω τις γλυκιές μου "εφεδρείες" για να μην χαλάσω και τις παραδόσεις των ημερών :-) και να γλυκάνω πρόσωπα αγαπημένα.
Τούτη τη φορά αφορμή μου έδωσε ένα video από το Proper Tasty, που το χάζευα στην κυριολεξία για πολλές ημέρες.
Βρέθηκα και με τα κατάλληλα υλικά, οπότε πέρασα και στην άμεση εφαρμογή.
Ατομικές σφολιάτες με κρέμα λεμονιού και βατόμουρα
Υλικά για 12 ατομικές σφολιάτες
Κρέμα λεμονιού
1 μεγάλο φύλλο σφολιάτας (ξεπαγωμένο αλλά όχι ζεστό),
150 γραμ. κρεμώδες τυρί (σε θερμοκρασία δωματίου)
1 επιδόρπιο γιαουρτιού με γεύση φρούτων δάσους,
ξύσμα από ένα μεγάλο (καλά πλυμένο) λεμόνι,
1.5 κουταλάκι υγρό εσάνς βανίλιας (ή 1/4 κοφτό κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια)
2,5 κουταλιές ζάχαρη λευκή ψιλή
Σως βατόμουρων
150 γραμ. κατεψυγμένα βατόμουρα
(ή φρούτα του δάσους)
1,5 κουταλιά ζάχαρη λευκή,
μια "τσιμπιά" κρυσταλλική βανίλια,
Και ως έξτρα ζάχαρη άχνη.
Έβγαλα το φύλλο της σφολιάτας από την κατάψυξη και το άφησα να ξεπαγώνει στη συντήρηση για 3 ώρες περίπου.
Ετοίμασα την κρέμα λεμονιού ανακατεύοντας όλα τα προαναφερόμενα υλικά μέσα σε μεταλλικό μπολ και μετά την έβαλα στο ψυγείο για να παγώσει για μία ώρα.
Ταυτόχρονα ετοίμασα και την σως βατόμουρου (έχοντας αφήσει την συσκευασία τους να ξεπαγώνει) έβαλα τα φρούτα μέσα σε αντικολλητικό κατσαρολάκι μαζί με την ζάχαρη και την βανίλια και τα έβρασα για 5-6 λεπτά.
Άφησα να κρυώσουν κι' αυτά και μετά πέρασα στην σύνθεση του γλυκού.
Έστρωσα χαρτί ψησίματος στο ταψί μου.
Έκοψα την σφολιάτα σε 4 λωρίδες κάθετα και μετά κάθε λουρίδα σε 3 κομμάτια.
Πάνω σε κάθε κομμάτι έβαλα μισή κουταλιά (σούπας) γεμάτη κρέμα λεμονιού.
Από πάνω μισή κουταλιά από την σως βατόμουρου.
Έκλεισα τις γωνίες του κάθε κομματιού σφολιάτας προς τα μέσα (ενώνοντας όσο καλύτερα γινόταν στο κέντρο) σχηματίζοντας έναν μικρό τετράγωνο φάκελο και κατόπιν τα μετέφερα όλα τα κομμάτια στο ταψί μου (με την βοήθεια μιας σπάτουλας).
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι που ρόδισε η σφολιάτα και φούσκωσε.
Άφησα να κρυώσουν ελαφρώς πρόσθεσα λίγη ακόμη σως βατόμουρου για περισσότερο άρωμα και γεύση ενώ πασπάλισα και λίγη άχνη ζάχαρη για πιο "χιονισμένη" εμφάνιση :-).
Μια γλυκιά απόλαυση με πολλά αρώματα αρμονικά συνδυασμένα .
Καλή Εβδομάδα σας εύχομαι.
Υ.Γ. ακόμη κι' αν ανοίξουν τα "φακελάκια" σφολιάτας μην στεναχωρηθείτε... η επιπλέον σως και η ζάχαρη άχνη τα κάνει να δείχνουν πολύ δελεαστικά. Ενώ τρώγονται θαυμάσια και την επόμενη ημέρα.
Πηνελόπη κι εγώ σε αυτή την απόφαση έχω καταλήξει φέτος, δεν πρόκειται να κάνω μελομακάρονα και κουραμπιέδες διότι τελικά καταλήγω να τα...καταναλώνω κυρίως μόνη μου και δεν με παίρνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η πρότασή σου, ειδικά για τους λάτρεις των γλυκών με λεμόνι όπως είμαστε κι εμείς.
Χαίρομαι που δεν είμαι τελικά η μόνη που έκανε τέτοιες σκέψεις Αμαλία μου!
ΔιαγραφήΑν και όπως έδειξαν τα πράγματα η κατανάλωση των έτοιμων κουραμπιέδων και μελομακάρονων (από ζαχαροπλαστείο της Νέας Ιωνίας) ήταν στο φόρτε της στο αντρικό πληθυσμό εντός της οικίας μας.
Η συγκεκριμένη κρέμα ήταν πολύ φίνα στην γεύση και έχει αρκετές εφαρμογές.
Να την δοκιμάσετε χωρίς επιφυλάξεις.
Καλό βράδυ εύχομαι.
μου αρέσει πολύ η εναλλακτική σου πρόταση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Ευαγγελία.
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές σου εύχομαι ολόψυχα.
ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕς ΤΩΡΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΜΟΥ.ΠΡΙΝ 2-3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΝΑ ΤΟ ΠΩ;ΔΕΝ ΞΕΡΩ.ΑΜΑΝ ΠΙΑΕΙΠΑ.ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑς ΟΛΟΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΛΛΑ.ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΛΟΙ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΤΑ ΑΛΛΑΖΩ.ΟΜΩΣ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΔΕΛΕΑΣΤΙΚΗ.ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Λίτσα. Είναι μια σκέψη που έχω κάνει και άλλες χρονιές, απλώς φέτος την έκανα και πράξη :-))
ΔιαγραφήΘα δείξει αν τελικά έκανα καλά ή όχι ...
Εύχομαι κι' εγώ με την σειρά μου καλές γιορτές σ' εσένα και την οικογένειά σου και φυσικά το "Θαύμα των Χριστουγέννων" να γίνει πραγματικότητα για όλους μας.
Πηνελόπη μου δείχνουν υπέροχα τα γλυκάκια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κρέμα λεμονιού σε συνδυασμό με τη σος πρέπει να δημιουργούν ένα δυνατό γευστικό αποτέλεσμα!
Εγώ για να είμαι ειλικρινής, ανυπομονώ να ζυμώσω, ακόμα και σε μικρές ποσότητες. Θέλω το σπίτι να μοσχοβολήσει από τα αρώματα των παραδοσιακών μας γλυκών. Έχω ανάγκη από τη ζεστασιά τους και θέλω και τα κορίτσια να έχουν αυτή την ανάμνηση μεγαλώνοντας :)
Σε φιλώ
Καλώς την αγαπημένη...
ΔιαγραφήΈχεις δίκιο...έχεις δίκιο... Αλλά εφέτος κάτι δεν μου "έρχονταν" καλά για τόσα ταψιά και τόσα γλυκά... Ερμιόνη μου.
Σου εύχομαι ωστόσο (γιατί έχεις καλές βοηθούς) να κάνετε τα γλυκάκια σας και πολύ να απολαύσετε την όλη διαδικασία. Και φυσικά να μας την "μεταφέρεις" και εμάς με τον δικό σου ωραίο φωτογραφικό τρόπο.
Φιλιά πολλά (και Χρόνια της Πολλά για μια ακόμη φορά).