14.11.11

Ελιά ... γιατί είναι μέσα στο DNA μας.

Ο μικρός άντρας της οικογένειας, έχει ιδιαίτερη αδυναμία στις ελιές, πράγμα λίγο παράξενο για μικρό παιδί έχω την αίσθηση. Αλλά προφανώς, φέρει στο DNA του καταγεγραμμένα γονίδια: παππούδων, προ-παππούδων και προ-προ- παππούδων που μεγάλωσαν μέσα στις ελιές και το λάδι του Μεσσηνιακού κάμπου!

Έτσι λοιπόν κατόπιν αιτήματος του, που γεννήθηκε χάρη στον παιδικό σταθμό και τις δραστηριότητες του τούτον το καιρό με θέμα την Ελιά. Και αφού, είχε γευτεί ψωμί με ελιές και λάδι ως «μάνα» εξ’ ουρανού, τρώγοντας και τις ελιές των πιτσιρικάδων που δεν τις ήθελαν, συνηγορούντος του πατρός ... που έλεγε : η μαμά αυτά τα φτιάχνει καλύτερα!
Έπρεπε η έρμη μάνα να μπει σε διαδικασία παραγωγής!

Ελιόψωμα παραγωγής μας λοιπόν και με την βοήθεια του αρτοπαρασκευαστή στο πρώτο στάδιο παραγωγής (για να προλάβουμε να κάνουμε και καμμιά άλλη δουλειά στο ενδιάμεσο).


Χρησιμοποιήθηκαν:
330 γραμμάρια νερό,
3 κουταλιές (σούπας) ελαιόλαδο,
3 κουταλιές γάλα πλήρες,
1 κουταλάκι ξύδι λευκό,
500 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
100 γραμμάρια αλεύρι ολικής άλεσης,
½ κουταλάκι αλάτι,
1 κουταλάκι ζάχαρη,
½ κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,
½ κουταλάκι τριμμένου αστεροειδή γλυκάνισου,
1 κουταλάκι ρίγανη,
1 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Όλα τα πιο πάνω υλικά μπήκαν με αυτήν ακριβώς τη σειρά στο μηχάνημα για ζύμωμα.
Όταν μετά από μία ώρα και δέκα λεπτά το ζύμωμα και το πρώτο φούσκωμα είχαν τελειώσει, έβαλα την ζύμη σ’ ένα πιάτο και την χώρισα σε μπαλάκια λίγο μεγαλύτερα από ένα μεγάλο καρύδι.

Την άνοιξα με την βοήθεια μικρού ρολού πάνω σε ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια και μέσα έβαλα μια κουταλιά από ελιές πράσινες κομμένες και χωρίς κουκούτσι. 
Εσείς εδώ επιλέγετε τι σας αρέσει περισσότερο: πράσινες, μαύρες, πάστα ελιάς παρέα με λίγη ψιλοκομμένη πιπεριά και ντομάτα ή κάποιο άλλο συνδυασμό.
Τύλιξα τα ψωμάκια ως μικρά φρατζολάκια  και με την ένωση και τις άκρες γυρισμένες  προς τα  κάτων, μπήκαν σε ταψί (στρωμένο με λαδόχαρτο).
Τα  άλειψα με λίγο γάλα στην επιφάνεια και πασπάλισα με ρίγανη.
Μπήκαν σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για ¾ ώρας, για το δεύτερο φούσκωμα.
Αφού είχαν διπλασιαστεί περίπου σε όγκο, ψήθηκαν με αέρα στους 180 βαθμούς για 30 περίπου λεπτά. Έτοιμα.


Παρέα με ντοματούλα και φέτα…για να μάθουμε πως στα απλά γεύματα υπάρχει μεγάλη χαρά και απόλαυση.
Καλή εβδομάδα σε όλους μας.

22 σχόλια:

  1. Λες σήμερα που θα ζυμώσω να φτιάξω και κανένα τέτοιο;; Τα έχεις εμπλουτίσει περίφημα!!
    Φιλιά και καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μμμμ... νοστιμότατο μεσογειακό ψωμί! Το σχήμα του το κάνει και πολύ ωραίο για σάντουϊτς για τη δουλειά ή το σχολείο!
    Καλημέρα και καλή βδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Yummy!!!!!!! Πεντανόστιμα ψωμάκια, που θα μοσχοβόλησε το σπίτι Πηνελόπη μου! Έτσι με ντομάτα και φετούλα, ο άψογος συνδυασμός!
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Πέρνα αν θέλεις από το Αγάπη για Δημιουργία (agapigiadimiourgia.blogspot.com) να παραλάβεις ένα βραβείο με αγάπη! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξανθή μου είμαι είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα το κάνεις! Γιατί άμα σου μπει η ιδέα ... δύσκολα βγαίνει, όπως και σε μένα άλλωστε :-))
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σκοτεινούλα με "κατάλαβες" :-))
    Είναι ότι πρέπει για ένα γρήγορο και σπιτικό κολατσιό. Το πιατάκι με την φέτα και την ντομάτα ήταν το δικό μου βραδινό την μέρα που τα έφτιαξα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να σαι καλά Σοφία μου.
    Ευχαριστώ για το βραβείο, θα το δω το συντομότερο.
    Πολλές καλημέρες και από μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ μ αρεσει το ελιοψωμο! Αυτη η αλμυραδα της ελιας στο ψωμακι με τρελαινει!
    Γεια στα χερια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και ο δικος μας οταν ηταν μικρος καθε απογευμα ηθελε "τσωμι και νελιες ". Υπεροχο το ψωμακι σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σ' ευχαριστώ πολύ Ελπινίκη μου.
    Όπως λέει και το ρητό "η σφύξη βγάζει λάδι" εδώ αναγκαστικά έβγαλε ελιόψωμα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αμ λέγε τέτοια Λίλα μου... να μην τα "χάνω" η έρμη η μάνα!
    Τέτοια γούστα τα παιδιά μας :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΜΜΜ νόστιμο και μυρωδάτο και από εμφάνιση σκίζει
    Φιλί εξαφανισμένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλά το είπες Πόπη μου "εξαφανισμένη". Αρκετές φορές σε σκέφτομαι. Αλλά δεν τολμώ και να ενοχλήσω, γιατί λέω έχει πολύ δουλειά.

    Ομορφούλια γίνανε είναι αλήθεια και ήταν και πολύ νόστιμα (όχι για να ευλογήσω τα γένια μου) εισέπραξα καλά σχόλια απ' όλους τους δοκιμαστές.
    Πολλούς ιντερνετικούς χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πηνελόπη μου τέλειο το ψωμάκι σου και ο συνδιασμός ελιά με πιπεριά μέσα.... πωπω κόλαση, ευχαριστούμε να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τι ωραίο ψωμάκι είναι αυτό! Θα το φτιάξω το συντομότερο! Σ ευχαριστώ για την ωραία ιδέα!
    Υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ωραία μυρωδικά έβαλες στο ψωμάκι.
    Σίγουρα έγινε πεντανόστιμο. Κι εμένα η κόρη μου τις τσακίζει τις ελιές από μικρή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλησπέρα, Πηνελόπη μου. Αυτό το τελευταίο δελεαστικό πιατάκι μην το ψάχνεις! Νόστιμο πολύ το ψωμάκι, δίκαιο έχει ο μικρός σου.
    Καλή εβδομάδα, φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Να 'σαι καλά Αγγελική μου.
    Αν και στα ψωμάκια έχεις μια μοναδικότητα.
    Χαιρετισμούς πολλούς,κι' ας μην ξέρω προς τα που να τους στείλω :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ροδάνθη μου εγώ "ρίχνω" ιδέες όπως λέει και η αγαπητή Αγγελική Ν. κι' εσείς πράξτε τα δέοντα καλή μου.
    Πολλές πολλές καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πες το βρε Marion, ότι κι' εσείς έχετε παρόμοιο φαινόμενο, μην νομίζω πως κάτι "ιδιαίτερο" μας συμβαίνει, μιας και τα φαγητά (σε σχέση με τα γλυκά πάντα...) δεν είναι και το καλύτερό μας.
    Πολλές καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Το πιατάκι αυτό Ελένη μου, είναι το προσωπικό αγαπημένο από τα μικράτα μου κι' εμένα. Φρέσκο ψωμάκι, λαδάκι, ρίγανη και φέτα. Πάντα με τέτοιο με ησυχάζανε και δεν απασχολούσα τους μεγαλύτερους :-))
    Πολλούς-πολλούς χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα Πηνελόπη μου! Μόλις έβαλα τα υλικά για να κάνω τυροψωμάκια και ελιοψωμάκια για τις ανιψιές μου!!!
    Και η δική σου συνταγή είναι υπέροχη!! Μοσχοβολάει το σπίτι όταν ψήνονται και το λατρεύω!!!Όσο για τον μικρό σου, το ίδιο έχουν και οι ανιψιές μου που το απόγευμα για κολατσιό τρώνε ελιές και λίγο ψωμί (γι αυτό θα τους τα φτιάξω μαζί χαχαχα). Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αυτές οι ανηψιές πρέπει να είναι από τις πιο ευτυχισμένες σε τούτη τη γη. Μια μαμά και μια θεία για να τις προσέχει και να τις κανακεύει!

    Ετσι ήμουν κι' εγώ με τις 3 από τις 5 αδελφές τις μάνας μου και παραμένω μέχρι και σήμερα (ευτυχώς) γι' αυτό και τις καταλαβαίνω Κική μου.
    Καλή επιτυχία στα ψωμάκια σου :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή