700 +1

Ο τίτλος 700 + 1... σαφώς και δεν κάνει για τίτλος κάποιου μαγειρικού πονήματος (!) αλλά είναι τίτλος για τις 700 αναρτήσεις (με τελευταία αυτή για το κέικ πορτοκαλιού) που έχει συμπληρώσει το πνευματικό μου παιδί, κατά κόσμον... προσωπικό blog Aroma Vanillias.

Πραγματικά δεν περίμενα να καταφέρω να φτάσω μέχρι αυτό το νούμερο, όταν ξεκίνησα το 2009 (στις 22.5.2009)  με τη πρώτη πειραματική καταγραφή μου, για μια ωραία και νόστιμη κερασόπιτα.

Ο καιρός που πέρασε, με έμαθε πολλά πράγματα για τις δυνάμεις και τις αντοχές μου μέσα κι έξω από την κουζίνα.
Ταυτόχρονα με έκανε "σοφότερη" στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους που με περιέβαλλαν στο παρελθόν, αλλά και με αυτούς που εξακολουθούν να με περιβάλλουν σήμερα, πέρα από τα δικά μου αγαπημένα κοντινά πρόσωπα.

Ξεκίνησα ως μέλος μιας ομάδας (του HFL) και πιο πριν... μιας διαδικτυακής κοινότητας (του Hugry) που σαν κοινό χαρακτηριστικό είχαν το "καλό φαγητό". Και τελικά θα έλεγα πως κατέληξα μέλος μιας πολύ μεγάλης κοινότητας, της επονομαζόμενης κοινότητας των food bloggers, που συνεχώς εξελίσσεται και εμπλουτίζεται με νέες παρουσίες και απόψεις, πάνω στα θέματα διατροφής.

Σε ανύποπτο χρόνο, σε μια συζήτηση που έκανα με φίλη, τέθηκε το θέμα  αν και πως η κοινότητα των food bloggers, κυρίως του εξωτερικού, έχει τη δύναμη να καθορίζει "πολιτικές" στις προωθητικές ενέργειες των παραγωγών τροφίμων (είτε μιλάμε για μεγάλες εταιρίες, είτε για μικρούς παραγωγούς).
Προσωπικά δεν το πιστεύω!
Είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο νομίζω, μεμονωμένα άτομα να έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν το παντοδύναμο marketing.
Όμως πιστεύω ακράδαντα πως άτομα που αγαπούν να μαγειρεύουν και να δημιουργούν γεύσεις αλμυρές ή γλυκές, μπορούν να επηρεάσουν τους ανθρώπους γύρω τους ώστε να τραφούν πιο σωστά και να θέσουν τον "πήχη" της γεύσης πολύ ψηλά.
Μπορούν ακόμη να "εκπαιδεύσουν" τους άλλους στην αναγνώριση υλικών και συστατικών, κατορθώνοντας έτσι  να τους κάνουν πιο σωστούς καταναλωτές, γεγονός πραγματικά σημαντικό!

700 + 1 αναρτήσεις, λοιπόν...
 Ένα προσωπικό σημειωματάριο συνταγών, που όπως έχω γράψει και πει στο παρελθόν, το ξεκίνησα για να έχω την "πειθαρχία" να καταγράφω τα όσα δοκίμαζα να φτιάξω στην κουζίνα μου.
Οι  προσπάθειες που είχα κάνει να κρατώ χειρόγραφα τετράδια ήταν μάλλον αποτυχημένες εκείνο τον πρώτο καιρό καθώς πολλά γεγονότα της προσωπικής μου ζωής είχαν πέσει απανωτά.
 Έτσι η "ηλεκτρονική καταγραφή" αφού ήμουν (επαγγελματικά) πάρα πολλές ώρες μπροστά σε μια οθόνη και με συνεχή σύνδεση στο Internet μου φάνηκε σαφώς πιο απλή και γρήγορη!
Με τα χρόνια εξελίχτηκε σε "προσωπική διασκέδαση" και ως τέτοια παραμένει και σήμερα, χωρίς στόχο ν' αλλάξει... πέρα από το γεγονός ίσως, ότι δεν το κάνω με τον ίδιο ενθουσιασμό που το έκανα παλαιότερα.

700 + 1 αναρτήσεις, λοιπόν...
Με πιο δημοφιλής τις ακόλουθες (όπως δείχνουν και τα στατιστικά στοιχεία του blogger):


Μανιταρόπιτα σε μπουρέκι (από το 2016)

Μαραθόπιτα ιδιαίτερη (από το 2016)

Θράψαλα στον φούρνο (από το 2016)

Μακαρονόπιτα στα γρήγορα (από το 2015)

Τα αφράτα κουλουράκια καρότου (από το 2015)

Ο αρωματικός σιμιγδαλένιος χαλβάς (από το 2015)

Πιροσκί με πατάτα και φέτα (από το 2015)

Nutella cheesecake  (από το 2014)

Σεκέρ Παρέ  (από το 2014)

Cheesecake με μύρτιλλα (από το 2014)

Μια σουπιά... (από το 2014)

Τυρόπιτα σαν ...κέικ (από το 2013)

Τονάκι Λεμονοπορτοκαλάτο (από το 2013). Αυτό το φαγητό έχει 14.410 views.
Πραγματικά αξιοθαύμαστο, καθώς προσωπικά το θεωρώ από τις πιο απλές συνταγές που μπορεί να βρει κάποιος μέσα στο blog μου.

Γλυκό με άρωμα καφέ (από το 2013)

Σοκολατένια μπόμπα (από το 2013)

Κοτόπιτα με χωριάτικο κοτόπουλο  (από το 2013)

Σαν εκμέκ ... πολίτικο (από το 2013)

Ταραμάς κέικ (από το 2013)

Cookies τα καταπληκτικά (από το 2013)

Ένας άλλος μπακλαβάς ... (από το 2012)

Ρεβύθια που θα λατρέψετε (από το 2012)

Πορτοκαλόπιτα (από το 2012)

Καραμελωμένος χαλβάς με άρωμα βουτύρου (από το 2012)

Μοσχάρι στο πήλινο (από το 2012)

Ένα σκανδαλιστικό πατέ (από το 2012)


Μανιτάρια με φέτα (από το 2011) Η συνταγή best seller (!!!) 15.035 views.

Σαλιγκάρι ή Σαραγλί (από το 2011)

Χρυσά μήλα των Εσπερίδων (από το 2011) κυδώνια ψητά δηλαδή. Μια συνταγή με πάμπολλα views επίσης.

Λικέρ Κράνου (από το 2011)

Τάρτα Γκανάζ (από το 2011)

Ουζοκούλουρα (από το 2011)

Κάπου εδώ λέω να σταματήσω μιας και τα επόμενα χρόνια θα μας πάνε πολύ πίσω...και τα δεδομένα τότε στο blog ήταν ακόμη σε "εμβρυακό" στάδιο. Μάθαινα και εξελισσόμουν μαζί του σε θέματα φωτογράφισης και διαχείρισης (ακόμη μαθαίνω φυσικά...καθώς κάθε μέρα ανακαλύπτω και κάτι νέο στα όσα μπορείς να κάνεις μέσα στην κουζίνα, ενώ γνωρίζω καλύτερα τις λειτουργίες της φωτογραφικής μου μηχανής).

Για όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν, χαίρομαι που κατάφερα να καταγράψω με τον τρόπο μου: υλικά, αρώματα, γεύσεις, συνθέσεις, μνήμες, συνήθειες, εικόνες και τόπους... και ν' ανατρέχω όποτε θέλω να επαναλάβω μια συνταγή μου, ή να δω κάποιες φωτογραφίες που αγάπησα.

Μα περισσότερο χαίρομαι, που βρέθηκαν κάποιοι να τα διαβάσουν και να τα δοκιμάσουν, όπως ακριβώς θα γινόταν αν είχαμε την ευκαιρία να σας έχω στο τραπέζι μου...στο σπίτι μου...σε καθημερινή ή σχόλη.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την παρέα σας σ' αυτές τις
700 + 1 αναρτήσεις φίλες και φίλοι αναγνώστες.
Να έχετε ένα ξεκούραστο και χαλαρό Σαββατοκύριακο,

με αγάπη
Πηνελόπη