Κέικ φράουλας " το αγαπησιάρικο"

Αυτό το κέικ έγινε για να γιορτάσουμε και εμείς κάπως, τον Άγιο Βαλεντίνο (που πάει πέρασε πια...) ή τον Υάκινθο αν θέλετε, που είναι ο ελληνικός ήρωα της αγάπης (αν και αργεί κάπως η δική του γιορτή χρονικά...) σύμφωνα με τα όσα μάθαμε οι παλαιότεροι από διάφορα αναγνώσματα και τον "εμπεδώσαμε" τελικά ακούγοντας τον αγαπημένο Λουδοβίκο των Ανωγείων.
'Ομως εγώ καθυστέρησα να γράψω την συγκεκριμένη ανάρτηση με τα διάφορα που είχα να διεκπεραιώσω στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, αλλά ποτέ δεν είναι αργά...και φυσικά αξίζει και τον κόπο να το μοιραστώ μαζί σας.

Την ιδέα, την έδωσε αρχικά Το Ντολμαδάκι (κατά κόσμον Αναστασία) από την Κοζάνη, με το κέικ της λάβας. Αλλά μετά θυμήθηκα και μια παλαιότερη έκδοση γεμιστού με κρέμα κέικ που είχα κάνει, με ιδέα της φίλης Ερμιόνης, οπότε πάντρεψα τις δύο συνταγές χρησιμοποιώντας νέα υλικά και έβγαλα το αποτέλεσμα που ακολουθεί...

Κέικ Φράουλας με κρέμα Βανίλιας ή αλλιώς "το αγαπησιάρικο"

Υλικά για το μείγμα του κέικ
3 μεγάλα αυγά,
1/2 φλιτζάνι λευκή ζάχαρη με στέβια,
1/2 φλιτζάνι σιρόπι από γλυκό κουταλιού
 (αλλά χωρίς το γλυκό καθώς ήταν υλικό αξιοποίησης...)
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
80 γραμ. ελαιόλαδο (ή αραβοσιτέλαιο αν το χρησιμοποιείτε)
150 γραμ. φρέσκες φράουλες (ναι βγήκαν οι πρώτες και ήταν ωραίες στη γεύση) πλυμένες και αλεσμένες στο multi.
1 κόκκινο μήλο αλεσμένο στο multi επίσης,
χυμός από ένα πορτοκάλι,
150 γραμ.αλεσμένες μάντολες κόκκινες (που επίσης ήθελα να αξιοποιήσω) καθώς το κόκκινο χρώμα τους ήταν αυτό που ήθελα επίσης μέσα στο κέικ,
1 κοφτό κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
1/2 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική (ή 1 κουταλάκι υγρό εσάνς)
3-4 σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής.

Για την κρέμα βανίλιας
200 γραμ.στραγγιστό γιαούρτι πλήρες
(1 κεσεδάκι δηλαδή)
100 γραμ. κρεμώδες τυρί,
1/2 κεσεδάκι του γιαουρτιού, γάλα φρέσκο,
2 κουταλιές ζάχαρη καστανή ή λευκή,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική
(ή 1 κουταλάκι υγρό εσάνς),
2 κουταλιές κοφτές κόρν φλάουερ.

Επιπλέον
3 φράουλες κομμένες σε μεγάλες ροδέλες και χαρτί ψησίματος.

Φαντάζομαι πως η φωτογραφία που είδατε πιο πάνω θα σας έκανε να καταλάβετε γιατί το ονομάσαμε "το αγαπησιάρικο κέικ".
Ροζ και ελαφρώς υγρό εντός, με φράουλες μέσα σε μια άσπρη κρέμα, στο κέντρο του!
Δίνει άλλη εντύπωση ότι και να πεις κανείς...

Πάμε για την εκτέλεση και τη διαδικασία, η οποία και έγινε χωρίς καν μίξερ πολύ γρήγορα και άμεσα θα έλεγα, αφού το αποφάσισα τελευταία στιγμή, ως έκπληξη στους δικούς μου αγαπημένους.

Σε βαθύ μπολ έβαλα: το λιωμένο βούτυρο, το ελαιόλαδο,τ' αυγά και χτύπησα πολύ καλά με τον αυγοδάρτη.

Στη συνέχεια μέσα στο μείγμα έριξα τη ζάχαρη, το σιρόπι του γλυκού και ανακάτεψα εκ' νέου.
Κατόπι, πρόσθεσα τις αλεσμένες φράουλες, τις αλεσμένες μάντολες, το αλεσμένο μήλο που ανακάτεψα με τον χυμό πορτοκαλιού για να μη μαυρίσει και τέλος την βανίλια μαζί με το χρώμα ζαχαροπλαστικής.

Καλό ανακάτεμα και πάλι για 3-4 λεπτά και τελευταία μπήκαν στο μείγμα το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ. Έτοιμο το μείγμα του κέικ.

Με αντικολλητικό χαρτί ελαφρώς βρεγμένο (για να στρώνει καλύτερα) έστρωσα φόρμα με αποσπώμενο πάτο και έριξα μέσα όλο το μείγμα του κέικ με μια μαρίζ.

Στο ίδιο μπολ που είχα φτιάξει το χυλό του κέικ έκανα και την κρέμα βανίλιας (είπαμε οικονομία σκευών και πλυσίματος) αφού προηγουμένως το καθάρισα με λίγο χαρτί κουζίνας.

Με τον αυγοδάρτη και πάλι, χτύπησα καλά το γιαούρτι, το κρεμώδες τυρί, το γάλα μέσα στο οποίο είχα διαλύσει το κορν φλάουερ, τη βανίλια και τη ζάχαρη μέχρι που είχα μια ωραία σε υφή κρέμα.
Έριξα τη άσπρη κρέμα στο κέντρο του κέικ και μέσα της βύθισα λίγες ροδέλες από κομμένες φράουλες.

Το κέικ ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 175-180 βαθμούς, για 40 περίπου λεπτά.
Το άφησα να κρυώσει καλά με ανοιχτή την πόρτα του φούρνου και μετά ήταν έτοιμο προς κατανάλωση.

Ωραία έκπληξη η κρέμα με τις φράουλες στο εσωτερικό του (!!) αλλά και η μυρωδάτη υφή του χάρη στο καραμελωμένο αμύγδαλο και τις αλεσμένες φράουλες.
Την επόμενη μέρα είναι ακόμη ωραιότερο καθώς θυμίζει κάπως πάστα αλλά λίγο πιο "συμπαγή" προς την πλευρά του κέικ, ενώ η κρέμα είναι ταυτόχρονα αφράτη και ελαφρώς σφιχτή με υπέροχο άρωμα χάρη στη βανίλια.

Ελπίζω να σας έπεισα για μια δοκιμή...πέρα από τις όποιες γιορτές αγάπης και φυσικά να ευχαριστήσω την μεγάλη μπλοκογειτονιά των food bloggers που πάντα με τις ιδέες της, με βάζει σ' νέες σκέψεις και αναζητήσεις.
Καλημέρα....
Καλή Δύναμη σε όλες και όλους...
Καλό 3ήμερο και καλά Κούλουμα να έχετε.