Στην αδούλωτη Μάνη...

Ένας από τους πιο μαγικούς και "σκληρούς" τόπους της Ελλάδας μας.  Μάνη!
Προσηλιακή  Μάνη (η πιο άγρια πλευρά της) Αποσκιερή Μέσα Μάνη και Μεσσηνιακή Έξω Μάνη (η πιο ήμερη και πράσινη).
Όσοι την έχουν "περπατήσει" είναι σχεδόν βέβαιο ότι την έχουν αγαπήσει βαθιά, καθώς κρατά την ιστορία μας μέχρι και τις μέρες μας, άκρως ζωντανή.
Ο αδούλωτος χαρακτήρας της έχει σαφώς να κάνει και με το άγριο φυσικό της τοπίο.

Τοπίο που αποτελεί φύση και θέση...το τελευταίο σύνορο της ηπειρωτικής ας πούμε Ελλάδας, χάρη στο Ακρωτήριο Ταίναρο!

Δεν πάει πιο κάτω...και  εδώ ίσως ήταν και η πύλη του Κάτω Κόσμου, σύμφωνα με τις γραφές των αρχαίων ιστορικών.

Πολλά, έχει να δει ο ταξιδιώτης αρκεί να έχει τα μάτια της ψυχής του ανοικτά.
Αρεόπολη, Λιμένι, Οίτιλο, Γερολυμένας, Βάθεια, Διρός,Ακρωτήριο Ταίναρο, Πόρτο Κάγιο, Κώτρονας, Σκουτάρι, Βαθύ, Αγερανός, Γύθειο. Κάθε σημείο, άξιο αναφοράς για τους δικούς του λόγους.

Πύργοι, Ιστορία και Θρύλοι, πλέκουν ένα κουβάρι που συναντά τις ανθρώπινες καθημερινές στιγμές με εκείνες των προγόνων τους. Και ήρωες από κάθε αιώνα, έρχονται να μας συναντήσουν μέσα στο σεργιάνι μας σε δρόμους και στενά, καθώς η Μάνη έχει προσφέρει πολλούς στην πατρίδα...

Όμως το τοπίο κρύβει και άλλες χάρες και αφήνει στον καθένα μας απλόχερα την ευκαιρία για τις δικές του επιλογές.
Πιάστε καρέκλα... πάγκο... ή έστω μια λουλουδιασμένη πεζούλα.

Πάρτε μολύβι και χάρτη και σχεδιάστε την διαδρομή της κάθε μέρας.
Σίγουρα θα σας χρειαστούν 4-5 μέρες για μια καλή γνωριμία με τον τόπο.
Εάν δε, τον συνδυάσετε και με καλοκαιρινές διακοπές, παραλίες άφθονες θα σας προσφερθούν για τις βουτιές σας.
Εμείς ως "αθλητικοί τύποι" το κάναμε το πρώτο μας το μπάνιο, εκεί στο Πόρτο Κάγιο.

Αλλά και λιακάδα απολαύσαμε στην άγρια ομορφιά του Γερολυμένα.
Και όμορφο ηλιοβασίλεμα στο Οίτιλο.
Και ζέστη...και αέρα...και δροσιά...και αλμύρα... και λίγη περίεργη σκόνη πάρα πάνω, καθώς βρεθήκαμε πιο κοντά στην Αφρική :-))

Τούτο το ταξίδι, έκρυβε αρκετές ωραίες στιγμές μέσα του.
Μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε νέους τόπους και ανθρώπους, αλλά και να δούμε αγαπημένη φίλη, στον τόπο καταγωγής της, καθώς στην Αθήνα δεν έχουμε καταφέρει να βρεθούμε κάτι χρόνια τώρα :-))
Γεια σου καλή μου Σταυρούλα Μ.  Σας ευχαριστούμε θερμά για την φιλοξενία και το άκρως γευστικό κατσικάκι :-))

Στο σημείο αυτό να πω πως είχαμε αρκετές επαφές με ζώα (μερικές από αυτές άκρως επεισοδιακές) η χαρά του παιδιού και του σκυλιού μας, που μας έδειξε ότι διαθέτει φωνή και "τσαμπουκά".
Γουρουνάκια ελευθέρας βοσκής, που μας "δίδαξαν" τι πάει να πει: τρώει σαν γουρούνι!!

Χριστός Ανέστη, φίλες και φίλοι.
Υγεία και δύναμη να έχουμε (και εσείς και εμείς) ...ε, και μερικά χρήματα επίσης, για να μπορούμε να κινηθούμε μέσα στην χώρα μας.
Καλώς σας βρήκαμε.